Tasiemczyca to choroba wywoływana przez obecność pasożytów w organizmie człowieka. Objawy mogą być niewidoczne latami, jednak w wielu przypadkach choroba może doprowadzić do stanu zagrażającemu zdrowiu, a nawet życiu.
Z naszego artykułu dowiesz się:
- czym są pasożyty,
- jakie są różnice między tasiemcem uzbrojonym a nieuzbrojonym,
- jakie są przyczyny, objawy i powikłania choroby,
- jakie są rodzaje tasiemca,
- jak zapobiegać tasiemczycy.
Zobacz także artykuł: Bulgotanie w brzuchu i przelewanie w jelitach - objawy, przyczyny i leczenie
Czym jest pasożyt?
Według definicji pasożyt jest to organizm zwierzęcy i roślinny, który żyje i rozwija się na innym organizmie lub wewnątrz jego ciała. Pasożytnictwo to oddziaływanie wzajemne między osobnikami pochodzącymi z różnych gatunków. Pasożyt, bytując na ciele lub wewnątrz ciała żywiciela, żyje jego kosztem. Obecność pasożytów wielokrotnie nie daje żadnych objawów, jednak może wywoływać różne choroby, które mogą doprowadzić żywiciela nawet do śmierci. Spośród wielu pasożytów, możemy wyróżnić aż kilka tysięcy pasożytów wewnętrznych np.:
- pierwotniaki - lambie;
- obleńce - glisty, włosień i owsiki;
- płazińce - tasiemce i przywry.
Istnieją również pasożyty zewnętrzne, które żyją na powierzchni ciała żywiciela, są to np. wszy, komary, kleszcze i świerzbowce.
Tasiemiec uzbrojony i nieuzbrojony - różnice
Tasiemiec uzbrojony i nieuzbrojony to dwa gatunki pasożyta butującego w organizmie człowieka. Tasiemiec uzbrojony do układu pokarmowego człowieka dostaje się, poprzez żywiciela pośredniego, którym jest świnia. Zbudowany jest z około 800 proglodytów i skoleksu, z przyssawkami i haczykami. Tasiemiec uzbrojony osiąga długość około 4 metrów. Z kolei tasiemiec nieuzbrojony może osiągnąć długość nawet 12 metrów. Rozmnaża się i rozwija w organizmie człowieka oraz bydła. Bytuje w jelicie cienkim.
Człowiek najczęściej choruje na tasiemczycę wywołaną przez tasiemca nieuzbrojonego (tasiemiec ludzki).
Przyczyny zachorowania na tasiemczycę
Tasiemczyca to choroba odzwierzęca. Oznacza to, że do zakażenia pasożytem dochodzi drogą pokarmową człowieka, poprzez zjedzenie surowego mięsa (tatar wołowy), w którym znajdują się tzw. postacie przetrwalnikowe, czyli wągry tasiemca. Dlatego przed spożyciem mięsa konieczne jest dokładne sprawdzenie, czy nie znajdują się w nim larwy tasiemca. Przypominają one wyglądem pestki ogórka. Choroba ta występuje na całym świecie, a szczególnie w miejscach hodowli bydła i trzody chlewnej. Rozwojowi najczęściej sprzyjają złe warunki sanitarne, a także spożywanie mięsa i innych produktów skażonych jajami tego pasożyta. Należy pamiętać, że larwy tasiemca mogą znajdować się również na warzywach i owocach. Okazuje się jednak, że tasiemcem karłowatym możemy zarazić się poprzez spożycie skażonej wody czy poprzez brudne ręce. Tasiemiec bruzdogłowy najczęściej występuje w rybach, np. łososiu, pstrągu i szczupaku.
Objawy wywołane przez zarażenie tasiemcem - jak można zarazić się tasiemcem?
Tasiemiec to pasożyt, który rozprzestrzeniony jest na całym świecie. Zarazić się nim można poprzez zjedzenie surowego mięsa czy innych produktów, na których znajdują się larwy tasiemca. Jego rozwojowi sprzyja również brak odpowiedniej higieny, styczność z produktami mięsnymi, owocami i warzywami. Tasiemczyca wiąże się z szeregiem różnorodnych objawów.
Tasiemiec objawy:
- biegunki i zaparcia,
- nudności i wymioty,
- bóle brzucha i kolki,
- przelewanie w brzuchu,
- mały apetyt,
- spadek wagi,
- niedokrwistość związana z niedoborem witaminy B12,
- reakcje skórne związane z produktami metabolizmu tasiemca,
- zauważalne gołym okiem człony tasiemca,
- rozdrażnienie i niepokój, zauważalne szczególnie u dzieci.
Kiedy larwa tasiemca umiejscowi się w oku, może spowodować zaburzenia widzenia, odwarstwienie się siatkówki, a także zapalenie naczyniówki i siatkówki.
Tasiemiec objawy skórne
Tasiemiec bytując w jelitach, prowokuje powstawanie bąbli pokrzywkowych i innych zmian skórnych o charakterze alergicznym. Są to zmiany przewlekłe o uporczywym świądzie. Zdarza się także, że powstają zmiany rumieniowe w okolicach odbytu z przesoczami.
Rozpoznanie tasiemczycy - rodzaje tasiemców
Tasiemczyca wywoływana może zostać przez wiele rodzajów tasiemca:
- tasiemiec uzbrojony, który wywołuje wągrzyce;
- tasiemiec nieuzbrojony;
- tasiemiec karłowaty;
- tasiemiec bruzdrogłowiec szeroki;
- tasiemiec bąblowcowy, wywołujący bąblownice.
Tasiemiec uzbrojony jest jednym z najgroźniejszych odmian tego pasożyta. Wywołuje chorobę nazywaną wągrzycą, która umiejscawia się w tkankach, układzie nerwowym i oku. Choroba może być bardzo groźna dla zdrowia i wywoływać szereg nieprzyjemnych objawów. Do zarażenia tasiemcem uzbrojonym dochodzi na skutek spożywania pokarmów i napojów zanieczyszczonych odchodami ludzkimi z jajami pasożyta. Najczęściej przenoszony jest za pomocą much i innych owadów. Czasami może być przeniesiony poprzez zabrudzone kałem ręce, co zdarza się w przypadku dzieci. Zdarza się, że do zarażenia dochodzi poprzez autoinwazję, czyli ruchy antyperystaltyczne, poprzez które cofnięta zostaje treść jelitowa do żołądka, a z nią jaja tasiemca.
Tasiemiec nieuzbrojony rozmnaża się jedynie w organizmie człowieka. Do zarażenia tą odmianą dochodzi poprzez spożycie zakażonego mięsa, warzyw i owoców. Nieuzbrojony tasiemiec może żyć w jelicie cienkim człowieka, tak długo, jak żyje jego żywiciel i osiągnąć długość nawet 12 metrów.
Tasiemiec karłowaty nie potrzebuje żywiciela pośredniego w swoim cyklu rozwojowym. Dojrzały osobnik może osiągnąć kilka centymetrów, a w organizmie człowieka może bytować wiele tasiemców karłowatych. Jego przebieg zazwyczaj jest bezobjawowy, jednak w postaci objawowej mogą wystąpić wymioty, brak apetytu, biegunki, bóle brzucha, wzdęcia, spadek masy ciała, niepokój, zaburzenia snu, rozdrażnienie, świąd skóry wokół odbytu.
Tasiemiec bruzdrogłowiec szeroki pasożytuje w jelicie cienkim i jest jednym z największych odmian tasiemca. Larwy tasiemca charakteryzują się małą odpornością na sól i temperaturę. Ta odmiana tasiemca najczęściej występuje w rybach.
Tasiemiec bąblowcowy wywołuje chorobę nazywaną bąblownicą. To bardzo groźna odmiana tasiemca, która rozsiewa się po całym organizmie, tworząc bąble. To bardzo mała odmiana pasożyta, która może przetrwać w organizmie nawet 50 lat. Powoduje szereg ciężkich objawów, a w skrajnych przypadkach może doprowadzić do śmierci. Najczęściej przenoszona jest przez zwierzęta psowate oraz poprzez jedzenie nieumytych owoców leśnych jak jagody, maliny czy jeżyny.
Najpoważniejsze powikłanie tasiemczycy związanej z zarażeniem tasiemcem
Jednym z najpoważniejszych powikłań związanych z tasiemczycą jest rozwój wągrzycy, na drodze autoinwazji. Choroba może przebiegać w wielu różnych postaciach, w zależności od rozmieszczenia wągrów. Wiele przypadków przebiega bezobjawowo, a choroba może być okresowo zaostrzona bądź znajdować się w remisji. Pasożyty mogą znajdować się pod skórą, gdzie wyczuwalne mogą być małe zgrubienia. Czasami może zlokalizować się w mózgu, oku, mięśniach szkieletowych, w sercu, a także w układzie nerwowym. Może doprowadzić do drgawek, wodogłowia, zaburzeń psychicznych, omamów, demencji, amnezji, nadmiernego ciśnienia śródczaszkowego.
Zapobieganie tasiemczycom - przestrzeganie zasad higieny osobistej
Aby zapobiegać tasiemczycy warto w wyszukiwarce sprawdzić, jak na schemacie pokazano sposób zarażenia się człowieka tasiemcem nieuzbrojonym, warto wpisać także jaja tasiemca w kale zdjęcia, tak aby wiedzieć jak przebiega wydalanie tasiemca z organizmu. Tylko uważna obserwacja pozwoli sprawdzić, czy w naszym organizmie nie znajdują się larwy tasiemca uzbrojonego czy inne. Warto wiedzieć czym różni się tasiemiec uzbrojony a nieuzbrojony, jakie są objawy tasiemczycy. Wiele osób zastanawia się, jak uniknąć zarażenia tasiemcem uzbrojonym oraz czego nie lubi tasiemiec. Okazuje się, że bardzo ważne jest zachowanie podstawowej higieny, zarówno jeśli chodzi o mycie rąk i całego ciała oraz częstą zmianę bielizny. Organizm można wesprzeć czosnkiem niedźwiedzim, który posiada właściwości niszczenia wielu pasożytów, wirusów i bakterii.
Warto stosować się do kilku zasad:
- Myć ręce po każdej wizycie w toalecie, po zabawie ze zwierzętami oraz przed każdym posiłkiem.
- Nie jeść owoców i warzyw, które nie zostały umyte.
- Nie pić wody, która nie została poddana obróbce termicznej.
- Wystrzegać się surowego mięsa.
Niniejszy artykuł nie jest poradą medyczną i ma charakter wyłącznie informacyjny.
