Łokieć tenisisty, czyli stosunkowo często występująca choroba zawodowa, zaczyna się od powstania przeciążeniowych zmian w okolicy ścięgien mięśni prostowników w nadgarstkach. Nazwa „łokieć tenisisty” jest nieco myląca, ponieważ z tym schorzeniem często zmagają się nie tylko tenisiści, ale również m.in. pracownicy biurowi, informatycy, mechanicy oraz przedstawiciele innych zawodów. Co powinieneś wiedzieć o tej chorobie?
W tym artykule dowiesz się m.in.
- czym jest łokieć tenisisty,
- jakie są przyczyny rozwoju choroby łokieć tenisisty,
- jakie są objawy łokcia tenisisty,
- kto jest najbardziej narażony na łokieć tenisisty,
- jak leczyć łokieć tenisisty,
- jak uniknąć rozwoju choroby przy pracy na komputerze,
- czy ból łokcia mogą być spowodowane również inną chorobą,
- jakie ćwiczenia można wykonywać na łokieć tenisisty
Łokieć tenisisty to choroba, z którą mogą się spotkać przedstawiciele rożnych zawodów, dlatego warto wiedzieć, jak sobie z nią poradzić. Jeśli interesują Cię również inne możliwe przyczyny bólu łokcia, przeczytaj artykuł o innych powszechnych schorzeniach stawów.
Łokieć tenisisty – objawy i przyczyny występowania
Łokieć tenisisty to entezopatia, czyli schorzenie przeciążeniowo–zwyrodnieniowe występowanie w obrębie ścięgien i więzadeł. W przypadku łokcia tenisisty choroba rozwija się w obszarze ścięgien mięśni prostowników nadgarstka, powodując tym samym silny ból w okolicy stawu łokciowego, który może być odczuwalny na powierzchni całego przedramienia. Schorzenie powstaje w wyniku wielokrotnego występowania mikrourazów w okolicy nadgarstka, które prowadzą do zmian zwyrodnieniowych. Mikrourazy w okolicy nadgarstka często powodują chwilowe upośledzenie krążenia, spowalniając tym samym proces regeneracji. Przy dużej częstotliwości powstawania takich urazów (np. ze względu na specyfikę wykonywanej pracy) dochodzi do rozwoju schorzenia, czyli tzw. łokcia tenisisty. Głównym objawem choroby jest ból w obrębie stawu łokciowego, szczególnie przy poruszaniu nadgarstkiem, np. przy podnoszeniu przedmiotów, ból łokcia przy zaciskaniu pięści oraz ból łokcia przy dotyku.
Łokieć tenisisty jako choroba zawodowa
Nazwa choroby jest bardzo myląca, ponieważ tenisiści stanowią tylko małą grupę osób cierpiących na łokieć tenisisty. Co więcej, specyfika ruchów wykonywanych podczas gry w tenisa wcale nie musi powodować rozwoju tego schodzenia. Znacznie bardziej narażeni na łokieć tenisisty są pracownicy w różnych zawodach, dlatego choroba została uznana za chorobę zawodową informatyków i chorobę zawodową pracowników. W grupie ryzyka tego schorzenia są również mechanicy, szwaczki, fryzjerzy, elektrycy, dentyści, stolarze, fizjoterapeuci, ślusarze oraz muzycy. Oddzielną grupę tworzą sportowcy i osoby bardzo aktywne fizyczne, którzy wcale nie muszą mieć nic wspólnego z tenisem, jak np. wioślarze, oszczepnicy i inni lekkoatleci.
Przyczyny zwyrodnienia łokcia tenisisty
Łokieć tenisisty to choroba pojawiająca się wskutek przeciążenia ścięgien oraz powstawania licznych mikrourazów w okolicach przyczepów mięśni. Choroba rozwija się w okresie, kiedy dochodzi do zachwiania równowagi pomiędzy regeneracją i degeneracją tkanek ze względu na częstotliwość wykonywania ruchów, które nadwyrężają tkanki. Do takiej sytuacji wychodzi zazwyczaj ze względu na naprzemienne ruchy prostowania i odwracania nadgarstka. Długotrwałe powtarzanie takich czynności bez odpowiedniego czasu na regenerację tkanek prowadzi do zwyrodnienia, osłabienia i bólu ścięgna. Obciążeniem dla ścięgna może być np. używanie śrubokręta, maszyny do szycia, odbijanie piłki tenisowej z bekhendu lub nawet długotrwałe pisanie na komputerze. Na rozwój choroby narażeni są też pracownicy, którzy w swojej pracy wielokrotnie wykonują dynamiczne ruchy nadgarstkami (np. przy depilacji lub masażach).
Choroba zawodowa łokcia tenisisty - kiedy nam grozi
Łokieć tenisisty to stan, w którym zewnętrzna część łokcia staje się bolesna i osłabiona. Nie jest to jednak kontuzja spowodowana jednym, nieudanym ruchem, a choroba zawodowa wywołana wielokrotnością ruchów obciążających ścięgna. Choroba rozwija się pod wpływem zmian degeneracyjnych, które z kolei są wynikiem długotrwałego przeciążania ręki lub ze względu na osłabienie mięśni i ścięgien spowodowane znikomą aktywnością fizyczną. Oznacza to, że na wystąpienie choroby narażone są również osoby, które przez długi czas nie zajmowały się aktywnością fizyczną i przystąpiły do męczących treningów lub pracy wymagającej wykonywania obciążających ruchów. Zazwyczaj jednak łokieć tenisisty grozi osobom, które z dużą częstotliwością powtarzają czynności obciążające nadgarstek jak np. pisanie na komputerze, wkręcanie śrubek i wbijanie gwoździ gra na instrumencie.
Łokieć tenisisty czy inna przyczyna bólu łokcia?
Staw łokciowy jest stawem zawiasowo–obrotowym składającym się z wielu drobnych elementów, które mogą ulec uszkodzeniu i doprowadzić do uczucia bólu. Łokieć tenisisty i schorzenia spowodowane mikrourazami, powstającymi przy monotonnych czynnościach to jedna z najpopularniejszych przyczyn bólu łokcia. Bóle w tej okolicy mogą być jednak spowodowane również zapaleniami i zwyrodnieniami stawów lub tkanek około łokciowych. Czasem ból w okolicy łokcia wynika z nieprawidłową postawą kręgosłupa lub urazów odcinka szyjnego. Inną przyczyną bólu łokcia jest łokieć golfisty. W odróżnieniu od łokcia tenisisty, łokieć golfisty to choroba powodująca ból łokcia przy zginaniu od wewnętrznej strony ręki. Na łokieć golfisty najbardziej narażeni są m.in. kucharze, łucznicy, mechanicy, golfiści i drwale.
Jak zdrowo pracować przy komputerze, aby uniknąć choroby?
Wielogodzinna praca przed komputerem może doprowadzić do wielu problemów zdrowotnych, przede wszystkim z kręgosłupem, szyją oraz do łokcia tenisisty. Podstawową wskazówką, która pozwala na uniknięcie łokcia tenisisty, jest układanie przedramion na blacie biurka podczas pracy tak, aby tylko łokcie znajdowały się poza powierzchnią biurka. Ważne jest również jak najmniejsze odchylenie dłoni do góry, ponieważ prowadzi ono do zbędnego napięcia i przeciążenia mięśni. Aby ograniczyć ryzyko wystąpienia łokcia tenisisty, zaleca się regularne powtarzanie prostego ćwiczenia podczas pracy, które polega na energicznym zaciskaniu i otwieraniu dłoni. Pracownicy najbardziej narażeni na rozwój schorzenia powinni również unikać wykonywania dużej ilości skrętowych ruchów dłoni. Dużą rolę w zapobieganiu rozwoju choroby grają okłady z żywokostu, specjalne żele oraz inne preparaty na ścięgna, które można kupić w aptece bez recepty.
Skuteczne metody leczenia łokcia tenisisty
Leczenie łokcia tenisisty zależy od przyczyny powstania bólu. Jeśli chcesz wiedzieć, jak samemu leczyć łokieć tenisisty, najlepiej umówić się na wizytę u lekarza. Podstawą w procesie leczenia schorzenia jest regeneracja uszkodzonej tkanki. Jeśli choroba jest spowodowana pracą zawodową, konieczne jest zwolnienie lekarskie z powodu łokcia tenisisty i przerwa na gojenie się tkanek. W przypadku bardzo uszkodzonych tkanek lekarz ortopeda może wykonać ostrzyknięcie uszkodzonego ścięgna osoczem bogatopłytkowym zawierającym czynniki wzrostu (PRP). W walce z chorobą domowymi sposobami można zastosować skuteczne maści na łokieć tenisisty. Bardzo pomocne są też żele przeciwbólowe. Po okresie regeneracyjnym niektórzy lekarze zalecają noszenie ortezy lub opasek elastycznych, które odciążają ścięgna i miejsca przyczepów mięśni. W procesie leczenia wykorzystuje się też taśmy kinezjologiczne i taśmy lecznicze, które również mają odciążające działanie. Zazwyczaj jednak najskuteczniejszym sposobem na powrót do zdrowia są zabiegi fizjoterapeutyczne. Zbiegi na łokieć tenisisty obejmują m.in. laseroterapię, krioterapię, ultradźwięki oraz pole magnetyczne.
Ćwiczenia na łokieć golfisty i łokieć tenisisty
Ćwiczenia na łokieć tenisisty i łokieć golfisty warto najpierw wykonywać z fizjoterapeutą, a dopiero później przejść do samodzielnych zajęć w domu. Głównym celem takich ćwiczeń jest rozciągnięcie mięśni oraz przywrócenie prawidłowych odruchów nerwowych. Spójrzmy zatem na ćwiczenia, które pomagają leczyć łokieć tenisisty. Ćwiczenia powinny obejmować rozciąganie zginaczy nadgarstka i rozciąganie prostowników nadgarstka. W tym celu można wykonać następujące ćwiczenie: w pozycji siedzącej należy unieść rękę do poziomu barku z jednoczesnym doprowadzeniem do rozciągnięcia mięśni prostowników drugą ręką. Inne ćwiczenie, również w pozycji siedzącej, polega na trzymaniu przedmiotu lub innego obciążenia w dłoni i wykonywaniu powolnych ruchów wyprostu nadgarstka.
Niniejszy artykuł nie jest poradą medyczną i ma charakter wyłącznie informacyjny.