Wszyscy mamy świadomość, że miód jest zdrowy. Wiemy, że pomaga wzmocnić odporność i zwalczyć przeziębienie. Ale nie każdy zdaje sobie sprawę, że jego dobroczynne właściwości sięgają znacznie dalej i wywierają zbawienny wpływ na każdy z układów w naszym organizmie.
Miód i jego cenne właściwości
Dobroczynne właściwości miodu były znane i wykorzystywane już w starożytnym Egipcie. Jednym z najważniejszych składników miodu są enzymy, z których większość pochodzi z gruczołów ślinowych pszczół. W wyniku reakcji, zachodzących z udziałem enzymów, powstaje nadtlenek wodoru, czyli substancja o właściwościach antyseptycznych. UWAGA!: Zawarte w miodzie enzymy mają niską odporność na działanie wysokich temperatur. Ulegają stopniowemu rozkładowi już w temperaturze 45 stopni Celsjusza, przez co miód traci swoje cenne pierwotne właściwości. Dlatego nie należy go podgrzewać ani zalewać gorącą wodą (jeśli słodzimy herbatę miodem, najpierw ją przestudźmy). Oprócz enzymów miód zawiera także:
- aminokwasy
- glukozę i fruktozę
- biotynę
- witaminy A, C i z grupy B
- kwas foliowy
- aż 21 pierwiastków ważnych dla ludzkiego organizmu (m.in. żelazo, miedź, wapń, magnes, potas, fosfor, mangan)
Miód jest wprawdzie bardziej kaloryczny od cukru (łyżeczka cukru ma 20 kcal, a miodu 39), ale za to bogaty w substancje odżywcze – podczas gdy cukier to tylko tzw. puste kalorie. Dodatkowo, dzięki zawartości cukrów prostych (które, w przeciwieństwie do sacharozy, wchłaniane są bezpośrednio do krwioobiegu, z pominięciem wątroby), miód jest bardzo łatwo przyswajalny przez organizm. Ogólne prozdrowotne cechy miodu są imponujące. Oto co dobrego robi miód:
- jest zdrowym źródłem energii
- przyspiesza regenerację organizmu i pomaga zwiększać odporność
- jest pomocniczo stosowany w infekcjach dróg oddechowych
- hamuje powstawanie próchnicy
- wspomaga pracę mózgu (dzięki zawartości glukozy)
- łagodzi podrażnienia
- korzystnie wpływa na układ pokarmowy, pobudza trawienie
- wpływa na regulację pracy wątroby i nerek
- ułatwia zasypianie, koi nerwy, poprawia nastrój
- neutralizuje skutki picia alkoholu oraz innych używek, jak kawa, herbata czy tytoń
- wykorzystywany w kosmetyce – nawilża, rozjaśnia i poprawia sprężystość skóry
Rodzaje miodów i ich właściwości
W zależności od rodzaju miodu, możemy bardziej szczegółowo wskazać jego właściwości.
Miód lipowy
Jest pozyskiwany z kwiatów lipy. Ma ostro-słodki smak i jasnożółty kolor. Ma zbawienny wpływ na układ nerwowy – ułatwia zasypianie, łagodzi stres.
Miód wielokwiatowy
Pozyskiwany jest z kwiatów, które kwitną latem – w czerwcu i lipcu. Ma łagodny, słodki smak i żółty kolor. Według specjalistów dodaje energii. Z uwagi na łagodny, słodki smak często podaje się go dzieciom podczas przeziębienia czy grypy.
Miód akacjowy
Ma bardzo jasną barwę i wolno ulega krystalizacji. Zawiera dużo fruktozy, a także izoflawony i glikozydy, które przyspieszają proces regeneracji błon śluzowych żołądka, co jest bardzo pomocne w zaburzeniach trawienia, nadkwasocie, stanach zapalnych żołądka i jelit.
Miód gryczany
Pozyskuje się go z kwiatów gryki. Ma charakterystyczny brunatny kolor i ostry smak. Jako jedyny z miodów zawiera rutynę. Z tego powodu zalecany jest seniorom.
Miód wrzosowy
Pozyskiwany z kwiatów wrzosu. Ma brunatno-czerwono kolor i jest niezbyt słodki.
Miód rzepakowy
Uzyskuje się go z kwiatów rzepaku. Ma kremowy kolor, a smak łagodny, z lekką nutą goryczy. Szybko ulega krystalizacji. Znany jest ze swoich właściwości oczyszczających – łagodzi niekorzystne działanie alkoholu, papierosów i innych używek. Zawiera olejki eteryczne, witaminy, aminokwasy i glukozę. Odżywcze wartości miodu są nie do przecenienia. Warto pamiętać o nich, układając codzienne menu, a także w sytuacji, gdy zmagamy się z jakimiś dolegliwościami – pomocnicze stosowanie miodu może przyspieszyć pozbycie się wielu z nich.
Źródła:
- Hołderna-Kędzia E, Kędzia B. Miody odmianowe i ich zdrowotne walory. Toruń 2005.
- Kędzia B., Hołderna-Kędzia E. Apiterapia. Leczenie miodem i innymi produktami pszczelimi. Wydawnictwo SBM, Warszawa 2020.
- Knoller R. Miód krzepi i leczy. Wyd. HJ&BF, Warszawa 1997.
- Kędzia B, Hołderna-Kędzia E. Antybiotyczne właściwości miodu. Herba Pol 1993; 3:153-67.
- Kędzia B., Hołderna-Kędzia E. Apiterapia. Leczenie miodem i innymi produktami pszczelimi. Wydawnictwo SBM, Warszawa 2020.
Niniejszy artykuł nie jest poradą medyczną i ma charakter wyłącznie informacyjny.