Stres a erekcja

Problemy z potencją mogą wystąpić na każdym etapie życia seksualnego mężczyzny. Niemniej jednak niezależnie od tego, kiedy pojawiają się zburzenia erekcji, w każdym przypadku przyczyniają się nie tylko do obniżenia jakości życia seksualnego, ale skutkują również zaniżoną samooceną, brakiem pewności siebie, a niekiedy nawet stanami depresyjnymi czy depresją. Przyczyny zaburzeń erekcji mogą mieć różnorodne podłoże, a dysfunkcje w tym zakresie mogą mieć różną postać. W tym znaczeniu problemy z potencją mogą dotyczyć niepełnego wzwodu (słaba erekcja), niemożności osiągnięcia i utrzymania erekcji, zaniku wzwodu lub braku erekcji. Warto również wskazać, że zaburzenia erekcji mogą mieć różne podłoże: naczyniopochodne, hormonalne, neurologiczne, anatomiczne lub farmakologiczne. Znacznie rzadszą przyczyną problemów z erekcją są czynniki psychogenne, co nie oznacza, że stres i nerwy nie wpływają na sferę seksualną mężczyzn w każdym wieku. Ich wpływ na życie seksualne wbrew pozorom może być poważny i w znacznym stopniu oddziaływać na aktywność seksualną. Pojawia się zatem pytanie, jak stres wpływa na potencję i męskie libido? Jaki jest związek pomiędzy problemami z erekcją a stresem?

Czy stres wpływa na erekcję?

Jak już wskazano, czynniki psychogenne stanowią znacznie rzadszą przyczynę kłopotów z potencją, aniżeli przyczyny organiczne. Niemniej jednak stres nie powinien być bagatelizowany, jeżeli chodzi o potencję i męskie libido. Permanentny stres może bowiem mieć bardzo duży wpływ na seksualne funkcjonowanie mężczyzn. Nerwy i sytuacje stresowe przyczyniają się w tym znaczeniu do zaburzeń erekcji i obniżają libido, czyli ochotę na seks. Stres może skutkować niemożnością osiągnięcia pełnego – mocnego, sztywnego i trwałego wzwodu, ale również skutkować zanikiem erekcji lub brakiem potencji, co uniemożliwia odbycie satysfakcjonującego stosunku płciowego. Do sytuacji stresowych, które mogą skutkować zaburzeniami erekcji, zaliczyć można między innymi:

- lęk przed niespełnieniem oczekiwań partnerki,

- brak pewności siebie,

- nadmierny krytycyzm,

- chroniczny, przewlekły stres,

- konflikty w związku,

- zmęczenie,

- depresję.

Nie bez znaczenia jest również styl życia. Należy zatem wskazać, że czynnikami psychogennymi zaburzeń erekcji mogą być wygórowane ambicje, życie w biegu, nadmiar obowiązków w pracy czy kariera zawodowa. Niemniej jednak bez względu na to, która z sytuacji stresowych przeważa, myślenie o problemach i wzmożone napięcie nerwowe aktywują układ współczulny, co uniemożliwia osiągnięcie pełnego wzwodu.

W procesie erekcji istotną funkcję pełni autonomiczny układ nerwowy, czyli układ współczulny i przywspółczulny. Aby mogło dojść do erekcji, przewagę musi objąć układ przywspółczulny, który kojarzony jest z relaksem i odprężeniem. Tymczasem należy wskazać, że stres, silne napięcie nerwowe, myślenie o obowiązkach zawodowych czy problemach w życiu prywatnym sprawia, że dominującą rolę obejmuje układ współczulny, czyli układ walki i ucieczki. Dodatkowo warto wskazać, że podłożem mechanizmu erekcji – silnego, pełnego i trwałego wzwodu są reakcje na bodźce i podniecenie. W sytuacji, kiedy mężczyzna skupia myśli na problemach, zdolność do odprężenia i uzyskania podniecenia znacznie spada, co uniemożliwia osiągnięcie erekcji koniecznej do odbycia satysfakcjonującego stosunku seksualnego.

Problemy psychologiczne, które mają wpływ na zaburzenia erekcji, mogą dotyczyć zarówno młodych, jak i starszych mężczyzn. W przypadku młodych mężczyzn czynniki psychogenne wynikają głównie z obawy, że nie zadowolą seksualnie partnerki i z braku doświadczenia. Z kolei u starszych mężczyzn lęk pojawia się z czasem i wynika przede wszystkim z coraz mniejszej sprawności zarówno fizycznej, jak i seksualnej, która wpływa na pożycie seksualne.

Warto również wspomnieć, że sprawność seksualna w dużej mierze uzależniona jest także od ogólnej kondycji organizmu, który nie jest w stanie prawidłowo funkcjonować, jeżeli mężczyzna jest notorycznie zmęczony, niewyspany, a organizm niedotleniony. W takim przypadku konsekwencją mogą być zaburzenia erekcji.

Stres a brak ochoty na seks i potencja

Zaburzenia erekcji uwarunkowane czynnikami psychologicznymi stanowią coraz częstszą przyczynę zaburzeń. Co ważne dotyczą one przede wszystkim młodych mężczyzn, poniżej 40. roku życia. Nie oznacza to jednak, że podłoże psychogenne nie dotyczy starszych mężczyzn. 

Podniecenie to uczucie mające swój początek w mózgu, które prowadzi do pojawienia się erekcji. W mózgu bowiem znajdują się receptory odpowiedzialne za prawidłowe reakcje i funkcje seksualne człowieka. Z tego powodu mózg, a co za tym idzie również psychika, stanowią jeden z najważniejszych elementów, pozwalających na odczuwanie przyjemności i czerpanie satysfakcji seksualnej. Przez napięcie nerwowe mózg nie jest w stanie prawidłowo odbierać i przetwarzać bodźców seksualnych. Stres przed seksem może zatem skutkować zaburzeniami erekcji, a nawet całkowitym brakiem wzwodu. Dodatkowo należy podkreślić, że silny stres i nerwowość znacznie wpływają na zmniejszenie, a nawet zanik libido, czyli ochoty na seks i zatracenie zainteresowania sferą seksualną. Niemniej jednak warto wskazać, że w sytuacji wyeliminowania sytuacji stresowych i zaniku napięcia nerwowego libido zazwyczaj stosunkowo szybko powraca na pierwotny poziom. Warto wskazać, że stres negatywnie pływa nie tylko na męskie libido, ale warunkuje również popęd płciowy u kobiet.

Stres a impotencja

O ile przejściowe problemy ze sprawnością seksualną nie powinny stanowić powodu do zmartwień, o tyle przewlekły stres może doprowadzić do impotencji na tle nerwowym. Przyczyną braku erekcji w tym przypadku są zazwyczaj choroby powstające na tle chronicznego stresu, wśród których wymienić należy nadciśnienie tętnicze czy depresję. Jednym z podstawowych objawów depresji w tym znaczeniu jest wycofanie się z dotychczasowych aktywności życiowych oraz swoistego rodzaju obojętność na bodźce, które normalnie stanowią źródło satysfakcji i przyjemności (m.in. aktywność seksualna). Należy zatem wskazać, że nadmierny, długotrwały stres może przyczyniać się do pojawienia się depresji, która wymaga leczenia zarówno farmakologicznego, jak i psychoterapeutycznego. Co ważne, w przypadku stanów depresyjnych zaburzenia erekcji, a niekiedy nawet impotencja (całkowity brak wzwodu) zanikają najczęściej, kiedy wdrożone zostanie odpowiednie leczenie.

Niskie libido, słaby wzwód i niemożność osiągnięcia i utrzymania erekcji to stosunkowo częste problemy, z którymi zmagają się mężczyźni. Przyczyną zaburzeń erekcji w tym znaczeniu mogą być nie tylko czynniki psychogenne, ale również związane ze zbyt niskim poziomem męskiego hormonu płciowego – testosteronu. Należy zatem wskazać, że prawidłowa erekcja uwarunkowana jest przez poziom testosteronu. Hormon ten nie tylko umożliwia osiągnięcie pełnego, twardego i długiego wzwodu, ale również utrzymuje libido na wysokim poziomie.