Depakine Chronosphere 750 gran.o przedł.uwaln. (0,50006g+0,21775g)/sasz. 30 sasz.

Skład

1 saszetka Depakine Chronosphere 750 zawiera: 500,06 mg walproinianu sodu i 217,75 mg kwasu walproinowego, co odpowiada łącznie 750 mg walproinianu sodu.

Wskazania

Lek stosowany jest w leczeniu:

padaczki

napady uogólnione:

- napady atoniczne
- napady toniczno-kloniczne

- napady nieświadomości

- napady miokloniczne,

napady częściowe:

- napady proste lub złożone,

- zespół Lennoxa – Gastauta.
- napady wtórnie uogólnione,

Działanie

Lek wykazuje działanie przeciwdrgawkowe, zwiększa stężenie kwasu gamma-aminomasłowego (GABA) w mózgu. Stan stacjonarny jest osiągany w ciągu 3-4 dni. Walproinian w bardzo dużym stopniu wiąże się z białkami osocza. Jest metabolizowany na drodze beta-ulteniania i sprzęgany z kwasem glukuronowym. Wydalany głównie z moczem.

Dawkowanie

Lek może być podawany głównie dzieciom, dorosłym, którzy mają trudności z połykaniem oraz pacjentom w podeszłym wieku. Zastosowanie tej postaci leku zapewnia stałe stężenie walproinianu we krwi podczas całej doby. Preparat może być stosowany raz lub 2 razy na dobę. Dawkę dobową leku należy ustalić na podstawie wieku, masy ciała oraz indywidualnej wrażliwości na walproniany. Skuteczne stężenie terapeutyczne wynosi 40-100 mg/l (300-700 µmol/l). U chorych, którzy nie przyjmują innych leków przeciwpadaczkowych dawkę leku należy zwiększać co 2-3 dni w celu osiągnięcia optymalnej dawki leku w ciągu około tygodnia. Leczenie preparatem u pacjentów otrzymujących inne leki przeciwpadaczkowe należy wprowadzać stopniowo, osiągając optymalną dawkę leku w ciągu 2 tyg., a następnie stopniowo zmniejszać dawki innych leków przeciwpadaczkowych, aż do zakończenia ich stosowania, jednocześnie kontrolując objawy choroby. Jeśli zachodzi konieczność jednoczesnego stosowania innych leków przeciwpadaczkowych, należy je wprowadzać stopniowo. Dawka początkowa preparatu wynosi zazwyczaj 5-15 mg/kg mc. Dawka podtrzymująca u dorosłych wynosi: 20-30 mg/kg mc. na dobę; natomiast u dzieci (o mc. >17 kg) - 30 mg/ kg mc. na dobę.

Epizody maniakalne w chorobie afektywnej dwubiegunowej. Dorośli: zalecana początkowa dawka dobowa wynosi 750 mg. walproinianu /kg mc. Lek należy podawać raz lub 2 razy na dobę. Dawkę należy zwiększać do uzyskania najmniejszego stężenia terapeutycznego zapewniającego pożądany efekt kliniczny. Średnia dawka dobowa wynosi zazwyczaj 1000-2000 mg. Pacjenci otrzymujący dawki dobowe >45 mg/kg mc. powinni pozostawać pod ścisłą obserwacją. W przypadku kontynuacji leczenia epizodów maniakalnych w chorobie afektywnej dwubiegunowej, należy stosować najmniejszą skuteczną dawkę.

U pacjentów z niewydolnością nerek może okazać się konieczne zmniejszenie dawki leku.

U chorych w podeszłym wieku dawkowanie powinno być uzależnione od stopnia kontroli napadów drgawkowych

Lek nie ma smaku i należy go podawać wsypując do pokarmów papkowatych (mus owocowy, jogurt, twarożek itp.) lub napojów (soki owocowe) chłodnych lub przechowywanych w temperaturze pokojowej.

Przeciwwskazania

Leku nie należy podawać chorym

-z nadwrażliwością na substancję czynną lub którąkolwiek substancję pomocniczą

- z ostrym i przewlekłym zapaleniem wątroby

- z zaburzeniami mitochondrialnymi wywołanymi mutacjami genu jądrowego kodującego enzym mitochondrialny – polimerazę γ (POLG),

- z zaburzeniami cyklu mocznikowego

- kobietom  w ciąży

- kobietom w wieku rozrodczym

Działania niepożądane:

Bardzo często: nudności, drżenie

Często: nadwrażliwość, wypadanie włosów, uszkodzenie wątroby, nietrzymanie moczku, nieregularne cykle miesiączkowe, niedokrwistość, trombocytopenia, hiponatremia, zwiększenie masy ciała, pobudzenie, stan splątania, halucynacje, agresja, zaburzenia uwagi, zapalanie jamy ustnej, bóle żołądka, biegunka, senność, drgawki, zaburzenia pamięci, ból głowy, oczopląs, zawroty głowy, osłabienie słuchu, krwotok, wymioty.

Niezbyt często: śpiączka, encefalopatia, letarg, przemijające objawy parkinsonizmu, ataksja, parestezja, nasilone napady drgawkowe, zapalenie naczyń, wysięk opłucnowy, obrzęk naczynioruchowy, zmniejszenie gęstości mineralnej kości, osteopenia, osteoporoza oraz złamania, hipotermia., zapalenie trzustki, niewydolność nerek, brak miesiączki, wysypka, leukopenia, pancytopenia, zespół niedostosowanego wydzielania hormonu antydiuretycznego.

Rzadko: środmiąższowe zapalenie nerek, przemijający zespół Fanconiego, mimowolne oddawanie moczu, niepłodność męska, zespół policystycznych jajników, zmniejszenie aktywności czynników krzepnięcia.zespół Stevensa-Johnsona, rumień wielopostaciowy, niewydolność szpiku kostnego, zespół mielodysplastyczny, niedoczynność tarczycy, hiperamonemia, otyłość, zaburzenia poznawcze, diplopia, przemijające otępienie, martwica toksyczno-rozpływna naskórka, zespół ciężkiej nadwrażliwości obejmujący w szczególności wysypkę polekową z eozynofilią oraz objawami ogólnymi (DRESS), układowy toczeń rumieniowaty, rabdomioliza.

U dzieci i młodzieży: nietypowe zachowanie, nadaktywność psychomotoryczna, zaburzenia uczenia się.

Walproinian może zwiększać działanie neuroleptyków, inhibitorów MAO, leków przeciwdepresyjnych oraz benzodiazepin - dawki leków powinny być modyfikowane w zależności od obrazu klinicznego. 

To jest lek. Dla bezpieczeństwa stosuj go zgodnie z ulotką dołączoną do opakowania. Zwróć uwagę na przeciwwskazania. W przypadku wątpliwości skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą.