- Zdrowie
- Uroda
- Mama i dziecko
-
Sprzęt medyczny
Sprzęt medyczny
- Art higieniczne
- Zestawy
Dulsevia kaps.dojel.twarde 0,06 g 56 kaps. (blistry)
Skład
1 kapsułka zawiera 60 mg duloksetyny (w postaci chlorowodorku) oraz sacharozę.
Wskazania
Kapsułki stosowane przez dorosłych w leczeniu:
- dużych zaburzeń depresyjnych
- bólu w obwodowej neuropatii cukrzycowej
- zaburzeń lękowych uogólnionych
Działanie
Dulsevia należy do leków przeciwdepresyjnych. Jest inhibitorem zwrotnego wychwytu serotoniny i noradrenaliny (SNRI). Słabo hamuje zwrotny wychwyt dopaminy, nie wykazuje istotnego powinowactwa do receptorów adrenergicznych, histaminowych, dopaminergicznych i cholinergicznych. Lek powoduje normalizację progu bólowego w badaniach nieklinicznych z wykorzystaniem różnych modeli bólu neuropatycznego i bólu, który wywołany jest procesem zapalnym oraz zmniejszała nasilenie zachowań związanych z bólem w modelu ciągłego bólu. Duloksetyna dobrze wchłania się, osiągając w ciągu 6 h maksymalne stężenie. Biodostępność wynosi 32-80% (średnio 50%). Pokarm wydłuża Tmax do 10 h oraz zmniejsza stopień wchłaniania (o ok. 11%). W 96% duloksetyna wiąże się z białkami osocza, jest metabolizowana z udziałem CYP2D6 i CYP1A2, do nieaktywnych metabolitów, które wydalane są głównie z moczem.
Dawkowanie
Dorośli
Duże zaburzenia depresyjne - dawka początkowa oraz zalecana dawka podtrzymująca wynoszą 60 mg raz na dobę. Odpowiedź na leczenie obserwuje się zwykle po 2-4 tyg. terapii. Aby zapobiec nawrotom zaleca się kontynuowanie terapii przeciwdepresyjnej przez kilka miesięcy. W przypadku chorych, u których uzyskano odpowiedź na leczenie duloksetyną z nawracającymi epizodami dużej depresji w wywiadzie można rozważyć dalsze długotrwałe leczenie dawką 60-120 mg na dobę.
Ból w obwodowej neuropatii cukrzycowej - dawka początkowa oraz zalecana dawka podtrzymująca wynoszą 60 mg raz na dobę. U chorych, u których nie uzyskano wystarczających efektów leczenie dawką 60 mg, zwiększenie dawki może przynieść korzyści.
Zaburzenia lękowe uogólnione - zalecana dawka początkowa wynosi 30 mg raz na dobę. W razie braku odpowiedzi na leczenie, należy zwiększyć dawkę do 60 mg. U pacjentów ze współistniejącymi dużymi zaburzeniami depresyjnymi zaleca się stosowanie dawki początkowej i podtrzymującej 60 mg raz na dobę. W przypadku osób, u których nie uzyskano wystarczającej odpowiedzi na leczenie dawką 60 mg, można rozważyć zwiększenie dawki do 90 mg lub 120 mg.
Należy unikać nagłego przerwania stosowania preparatu. Podczas odstawiania duloksetyny należy stopniowo zmniejszać jej dawkę przez okres co najmniej 1 do 2 tyg. Jeśli po zmniejszeniu dawki lub podczas odstawiania duloksetyny wystąpią u pacjenta objawy trudne do zniesienia, wówczas można rozważyć wznowienie stosowania wcześniejszej dawki, a następnie dalsze stopniowe, ale wolniejsze zmniejszanie dawki.
Nie zaleca się stosowania kapsułek u chorych z ciężką niewydolnością nerek (CCr <30 ml/min) albo z chorobami wątroby, które powodują zaburzenia czynności wątroby.
Leku nie należy stosować u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat w leczeniu dużych zaburzeń depresyjnych ze względu na bezpieczeństwo stosowania i skuteczność.
Nie można zmieniać dawkowania preparatu u osób w podeszłym wieku, a także u pacjentów z łagodnymi lub umiarkowanymi zaburzeniami czynności nerek (CCr 30-80 ml/min).
Lek należy przyjmować z posiłkiem lub bez posiłku.
Przeciwwskazania
Nie należy przyjmować kapsułek w przypadku:
- nadwrażliwości na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą
- pacjentów z niekontrolowanym nadciśnieniem tętniczym, ze względu na potencjalne ryzyko przełomu nadciśnieniowego
- choroby wątroby
- z cyprofloksacyną, fluwoksaminą lub enoksacyną (tj. silnymi inhibitorami CYP1A2), ponieważ jednoczesne podawanie tych leków powoduje zwiększenie stężenia duloksetyny we krwi
- ciężkich zaburzeń czynności nerek (CCr <30 ml/min)
Działania niepożądane:
Często: bolesne lub utrudnione oddawanie moczu, częstomocz, zmniejszenie łaknienia, bezsenność, pobudzenie, zmniejszenie libido, lęk, zaburzenia orgazmu, ziewanie, zaparcie, biegunka, ból brzucha, wymioty, niestrawność, wzdęcia, zwiększona potliwość, wysypka, ból mięśniowo-szkieletowy, kurcze mięśni, zaburzenia erekcji, zaburzenia ejakulacji, opóźniona ejakulacja, upadki, zmęczenie, zmniejszenie masy ciała, niezwykłe sny, zawroty głowy, letarg, drżenie, parestezja, niewyraźne widzenia, szumy w uszach, kołatanie serca, zwiększenie ciśnienia tętniczego krwi, nagłe zaczerwienienie twarzy.
Niezbyt często: dezorientacja, apatia, drgawki kloniczne mięśni, akatyzja, nerwowość, zaburzenia uwagi, zaburzenia smaku, dyskineza, zespół niespokojnych nóg, pogorszenie jakości snu, zapalenie żołądka i jelit, odbijanie się ze zwracaniem treści żołądkowej lub gazu, zapalenie błony śluzowej żołądka, uczucie zimna w kończynach, ucisk w gardle, krwawienie z nosa, krwotok z przewodu pokarmowego, uczucie gorąca, zaburzenia chodu, zwiększenie masy ciała, zwiększenie aktywności CPK, zwiększenie stężenia potasu we krwi, zapalenie krtani, hiperglikemia, samobójcze myśli, zaburzenia snu, nocne pocenie, pokrzywka, kontaktowe zapalenie skóry, zimne poty, nadwrażliwość na światło, zwiększona skłonność do powstawania siniaków, sztywność mięśni, drżenie mięśni, zatrzymanie moczu, uczucie parcia na pęcherz, oddawanie moczu w nocy, nadmierne wydzielanie moczu, zaburzenia połykania, zapalenie wątroby, zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych, ostre uszkodzenie wątroby, zmniejszenie diurezy, krwotok w obrębie dróg rodnych, zaburzenia menstruacyjne, zaburzenia seksualne, ból jąder, ból w klatce piersiowej, złe/nietypowe samopoczucie, uczucie zimna, pragnienie, dreszcze, zmęczenie, bruksizm, rozszerzenie źrenicy, zaburzenia widzenia, zawroty głowy spowodowane zaburzeniami błędnika, ból ucha, tachykardia, arytmia nadkomorowa, omdlenia, nadciśnienie tętnicze, niedociśnienie ortostatyczne.
Rzadko: jaskra, przełom nadciśnieniowy, obecność świeżej krwi w kale, nieprzyjemny zapach z ust, reakcja anafilaktyczna, zespół nadwrażliwości, niedoczynność tarczycy, odwodnienie, hiponatremia, zespół nieprawidłowego wydzielania hormonu antydiuretycznego, śródmiąższowa choroba płuc, eozynofilowe zapalenie płuc, zapalenie błony śluzowej jamy ustnej, mikroskopowe zapalenie jelita grubego, niewydolność wątroby, żółtaczka, obrzęk naczynioruchowy, szczękościsk, nieprawidłowy zapach moczu, objawy menopauzy, omamy, agresja i gniew, mlekotok, hiperprolaktynemia, zwiększenie stężenia cholesterolu we krwi, samobójcze zachowania, stan pobudzenia maniakalnego, zespół serotoninowy, drgawki, niepokój psychoruchowy, objawy pozapiramidowe, zespół Stevensa-Johnsona.
Bardzo rzadko: zapalenie naczyń skóry.
Przerwanie stosowania duloksetyny (zwłaszcza nagłe) często powoduje wystąpienie objawów odstawiennych, takich jak: nadmierna potliwość i zawroty głowy spowodowane zaburzeniami błędnika, zmęczenie, senność, pobudzenie lub niepokój, nudności i (lub) wymioty, drżenie, ból głowy, zawroty głowy, ból mięśni, drażliwość, zaburzenia czucia, zaburzenia snu, biegunka.
Ze względu na zawartość sacharozy, preparatu nie należy stosować u pacjentów z rzadkimi dziedzicznymi zaburzeniami związanymi z nietolerancją fruktozy, zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy lub niedoborem sacharazy-izomaltazy.
U pacjentów z bólem w neuropatii cukrzycowej obserwowano niewielkie zwiększenie stężenia glukozy na czczo oraz cholesterolu całkowitego.
To jest lek. Dla bezpieczeństwa stosuj go zgodnie z ulotką dołączoną do opakowania. Zwróć uwagę na przeciwwskazania. W przypadku wątpliwości skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą.
Kategoria
Stosowanie
Działanie
Rejestracja
W celu zadania pytania o produkt prosimy o wysłanie wiadomości e-mail na adres [email protected]. Dziękujemy
Odbiór osobisty w aptece
Profesjonalna obsługa
Szybka wysyłka
Legalnie działająca apteka
Płatność online lub za pobraniem
Informacje
Pomoc
Inne
