Krótkie daty SPRAWDŹ ➡️

Apteka Internetowa

Legalna apteka

Poradnik

Konto

Dutilox kaps.dojel.twarde 0,03 g 28 kaps.

Brak ocen

Producent

Pojemność

Brak informacji

Postać

Brak informacji

Produkt leczniczy

Zarezerwuj lek

Spis treści

Skład
Wskazania
Działanie
Dawkowanie
Przeciwwskazania

Skład

1 kapsułka dojelitowa zawiera 30 mg duloksetyny (w postaci chlorowodorku). Preparat zawiera także sacharozę.

Wskazania

Preparat stosowany jest w leczeniu:

- dużych zaburzeń depresyjnych

- bólu w obwodowej neuropatii cukrzycowej

- zaburzeń lękowych uogólnionych.

Lek jest wskazany tylko dla osób dorosłych.

Działanie

Jest to lek przeciwdepresyjny. Duloksetyna jest inhibitorem zwrotnego wychwytu serotoniny (5-HT) i noradrenaliny (NA). Słabo hamuje zwrotny wychwyt dopaminy, nie wykazuje istotnego powinowactwa do receptorów dopaminergicznych, cholinergicznych, histaminowych i adrenergicznych. Duloksetyna w zależności od dawki powoduje zwiększenie zewnątrzkomórkowego stężenia serotoniny i noradrenaliny w różnych obszarach mózgu u zwierząt. Lek normalizuje próg bólowy w badaniach przedklinicznych z wykorzystaniem różnych modeli bólu neuropatycznego i bólu wywołanego procesem zapalnym oraz zmniejsza nasilenie zachowań związanych z bólem w modelu ciągłego bólu. Po podaniu doustnym preparat dobrze wchłania się z przewodu pokarmowego. Maksymalne stężenie w osoczu występuje w ciągu 6 h od podania. Całkowita dostępność biologiczna wynosi 32-80% (średnio 50%). Pokarm wydłuża czas osiągnięcia stężenia maksymalnego z 6 do 10 h oraz nieznacznie zmniejsza stopień wchłaniania (o ok. 11%). Lek wiąże się z białkami osocza w ok. 96% (z albuminą i z α-1-kwaśną glikoproteiną). Duloksetyna jest w znacznym stopniu metabolizowana, a jej metabolity wydalane są głównie w moczu. Zarówno CYP2D6, jak i CYP1A2 katalizują powstawanie dwóch nieaktywnych głównych metabolitów: glukuronidu sprzężonego z 4-hydroksyduloksetyną i siarczanu sprzężonego z 5-hydroksy, 6-metoksy duloksetyną.

Dawkowanie

Duże zaburzenia depresyjne:

Dawka początkowa oraz zalecana dawka podtrzymująca wynoszą 60 mg raz na dobę. Odpowiedź na leczenie obserwuje się zwykle po 2-4 tyg. terapii. Zaleca się kontynuowanie terapii przez kilka miesięcy, aby zapobiec nawrotom. U osób z nawracającymi epizodami dużej depresji w wywiadzie, u których uzyskano odpowiedź na leczenie duloksetyną, należy rozważyć dalsze długotrwałe leczenie dawką od 60 do 120 mg na dobę.

Zaburzenia lękowe uogólnione:

Zalecana dawka początkowa wynosi 30 mg raz na dobę. W przypadku braku odpowiednich efektów leczenia, należy zwiększyć dawkę do 60 mg. U pacjentów ze współistniejącymi dużymi zaburzeniami depresyjnymi zaleca się stosowanie dawki początkowej i podtrzymującej 60 mg raz na dobę. U pacjentów, u których nie uzyskano wystarczającej odpowiedzi na leczenie dawką 60 mg, można zwiększyć dawkę do 90 mg lub 120 mg. Zaleca się kontynuowanie leczenia przez kilka miesięcy w celu zapobiegania nawrotom.

Ból w obwodowej neuropatii cukrzycowej:

Dawka początkowa oraz zalecana dawka podtrzymująca wynoszą 60 mg raz na dobę. Odpowiedź kliniczną należy ocenić po 2 mies. leczenia.

Nie ma konieczności dostosowywania dawki leku u pacjentów w podeszłym wieku, a także u chorych z łagodnym lub umiarkowanym zaburzeniem czynności nerek (CCr 30-80 ml/min).

Nie należy stosować preparatu u osób z ciężką niewydolnością nerek (CCr <30 ml/min), u pacjentów z chorobami wątroby powodującymi zaburzenia czynności wątroby, u dzieci i młodzieży w wieku <18 lat w leczeniu dużych zaburzeń depresyjnych, ze względu na bezpieczeństwo stosowania i skuteczność.

Lek można przyjmować z posiłkiem lub niezależnie od posiłku.

Przeciwwskazania

Nie należy stosować leku w przypadku:

- nadwrażliwości na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą

- jednoczesnego stosowania z nieselektywnymi, nieodwracalnymi inhibitorami MAO

- chorób wątroby

- ciężkich zaburzeń czynności nerek

- pacjentów z niekontrolowanym nadciśnieniem tętniczym ze względu na potencjalne ryzyko wystąpienia przełomu nadciśnieniowego

- w skojarzeniu z fluwoksaminą, cyprofloksacyną lub enoksacyną (tj. silnymi inhibitorami CYP1A2), ponieważ jednoczesne podawanie tych preparatów powoduje zwiększenie stężenia duloksetyny w osoczu.

Działania niepożądane:

Bardzo często: nudności, suchość w jamie ustnej, ból głowy, senność.

Często: lęk, zaburzenia orgazmu, niezwykłe sny, zawroty głowy, letarg, drżenie, parestezja, niewyraźne widzenie, szumy w uszach, kołatanie serca, zwiększenie ciśnienia tętniczego krwi, nagłe zaczerwienienie twarzy, ziewanie, zwiększona potliwość, wysypka, ból mięśniowo-szkieletowy, kurcze mięśni, bolesne lub utrudnione oddawanie moczu, częstomocz, zaburzenia erekcji, zaburzenia ejakulacji, opóźniona ejakulacja, upadki, zmęczenie, zmniejszenie masy ciała, zmniejszenie łaknienia, bezsenność, pobudzenie, zmniejszenie libido, zaparcie, biegunka, ból brzucha, wymioty, niestrawność, wzdęcia.

Niezbyt często: rozszerzenie źrenicy, zaburzenia widzenia, zawroty głowy spowodowane zaburzeniami błędnika, ból ucha, tachykardia, arytmia nadkomorowa, głównie migotanie przedsionków, omdlenia, nadciśnienie tętnicze, niedociśnienie ortostatyczne, uczucie zimna w kończynach, ucisk w gardle, krwawienie z nosa, krwotok z przewodu pokarmowego, zapalenie żołądka i jelit, odbijanie się ze zwracaniem treści żołądkowej lub gazu, zapalenie błony śluzowej żołądka, zaburzenia połykania, zapalenie wątroby, nocne pocenie, pokrzywka, kontaktowe zapalenie skóry, zimne poty, wrażliwość na światło, zwiększona tendencja do powstawania siniaków, sztywność mięśni, drganie mięśni, ból w klatce piersiowej, złe samopoczucie, uczucie zimna, pragnienie, dreszcze, zmęczenie, uczucie gorąca, zaburzenia chodu, zwiększenie masy ciała, zwiększenie aktywności fosfokinazy kreatynowej we krwi, zwiększenie stężenia potasu we krwi, zapalenie krtani, hiperglikemia, samobójcze myśli, zaburzenia snu, bruksizm, dezorientacja, apatia, drgawki kloniczne mięśni, akatyzja, nerwowość, zaburzenia uwagi, zaburzenia smaku, dyskineza, zespół niespokojnych nóg, pogorszenie jakości snu, zatrzymanie moczu, uczucie parcia na pęcherz, oddawanie moczu w nocy, nadmierne wydzielanie moczu, zmniejszenie diurezy, krwotok w obrębie dróg rodnych, zaburzenia menstruacyjne, zaburzenia seksualne, ból jąder.

Rzadko: samobójcze zachowania, stan pobudzenia maniakalnego, omamy, agresja i gniew, zespół serotoninowy, drgawki, niepokój psychoruchowy, objawy pozapiramidowe, jaskra, przełom nadciśnieniowy, śródmiąższowa choroba płuc, eozynofilowe zapalenie płuc, zapalenie błony śluzowej jamy ustnej, obecność świeżej krwi w kale, nieprzyjemny oddech, mikroskopowe zapalenie jelita grubego, niewydolność wątroby, żółtaczka, zwiększenie stężenia cholesterolu we krwi, reakcja anafilaktyczna, zespół nadwrażliwości, niedoczynność tarczycy, odwodnienie, hiponatremia, zespół nieprawidłowego wydzielania hormonu antydiuretycznego, zespół Stevensa-Johnsona, obrzęk naczynioruchowy, szczękościsk, nieprawidłowy zapach moczu, objawy menopauzy, mlekotok, hiperprolaktynemia.

Bardzo rzadko: zapalenie naczyń skóry.

Przerwanie stosowania duloksetyny często powoduje wystąpienie objawów odstawiennych takich jak: zmęczenie, senność, pobudzenie lub niepokój, nudności i (lub) wymioty, drżenie, bóle głowy, drażliwość, biegunka, nadmierna potliwość i zawroty głowy spowodowane zaburzeniami błędnika, zawroty głowy, zaburzenia czucia (w tym parestezja), zaburzenia snu (w tym bezsenność i nasilone marzenia senne).

Należy unikać potencjalnie niebezpiecznych czynności, takich jak prowadzenie pojazdów czy obsługiwanie maszyn w przypadku wystąpienia sedacji lub zawrotów głowy.

Preparat można stosować u kobiet w ciąży tylko wtedy, gdy potencjalne korzyści przewyższają potencjalne zagrożenie dla płodu.

Lek zawiera sacharozę, dlatego też nie powinien być stosowany u pacjentów z rzadkimi dziedzicznymi zaburzeniami związanymi z nietolerancją fruktozy, zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy lub niedoborem sacharazy-izomaltazy.

Bardzo często: nudności, suchość w jamie ustnej, ból głowy, senność.

Często: szumy w uszach, kołatanie serca, zwiększenie ciśnienia tętniczego krwi, nagłe zaczerwienienie twarzy, ziewanie, zaparcie, biegunka, ból brzucha, wymioty, niestrawność, wzdęcia, zwiększona potliwość, wysypka, ból mięśniowo-szkieletowy, kurcze mięśni, bolesne lub utrudnione oddawanie moczu, częstomocz, upadki, zmęczenie, zmniejszenie masy ciała, zmniejszenie łaknienia, bezsenność, pobudzenie, zmniejszenie libido, lęk, zaburzenia orgazmu, niezwykłe sny, zawroty głowy, letarg, drżenie, parestezja, niewyraźne widzenie, zaburzenia erekcji, zaburzenia ejakulacji, opóźniona ejakulacja.

Niezbyt często: pogorszenie jakości snu, rozszerzenie źrenicy, zaburzenia widzenia, zawroty głowy spowodowane zaburzeniami błędnika, ból ucha, tachykardia, arytmia nadkomorowa, głównie migotanie przedsionków, omdlenia, nadciśnienie tętnicze, niedociśnienie ortostatyczne, uczucie zimna w kończynach, ucisk w gardle, krwawienie z nosa, krwotok z przewodu pokarmowego, zapalenie żołądka i jelit, odbijanie się ze zwracaniem treści żołądkowej lub gazu, zapalenie błony śluzowej żołądka, zaburzenia połykania, zapalenie wątroby, ostre uszkodzenie wątroby, nocne pocenie, pokrzywka, kontaktowe zapalenie skóry, zimne poty, wrażliwość na światło, zwiększona tendencja do powstawania siniaków, sztywność mięśni, drganie mięśni, ból w klatce piersiowej, złe samopoczucie, uczucie zimna, pragnienie, dreszcze, zmęczenie, uczucie gorąca, zaburzenia chodu, zwiększenie masy ciała, zwiększenie aktywności fosfokinazy kreatynowej we krwi, zwiększenie stężenia potasu we krwi, zapalenie krtani, hiperglikemia, samobójcze myśli, zaburzenia snu, bruksizm, dezorientacja, apatia, drgawki kloniczne mięśni, akatyzja, nerwowość, zaburzenia uwagi, zaburzenia smaku, dyskineza, zespół niespokojnych nóg, zatrzymanie moczu, uczucie parcia na pęcherz, oddawanie moczu w nocy, nadmierne wydzielanie moczu, zmniejszenie diurezy, krwotok w obrębie dróg rodnych, zaburzenia menstruacyjne, zaburzenia seksualne, ból jąder.

Rzadko: stan pobudzenia maniakalnego, omamy, agresja i gniew, zespół serotoninowy, drgawki niepokój psychoruchowy, objawy pozapiramidowe, jaskra, przełom nadciśnieniowy, śródmiąższowa choroba płuc, eozynofilowe zapalenie płuc, zapalenie błony śluzowej jamy ustnej, obecność świeżej krwi w kale, nieprzyjemny oddech, objawy menopauzy, mlekotok, hiperprolaktynemia, zwiększenie stężenia cholesterolu we krwi, reakcja anafilaktyczna, zespół nadwrażliwości, niedoczynność tarczycy, odwodnienie, hiponatremia, zespół nieprawidłowego wydzielania hormonu antydiuretycznego, samobójcze zachowania, mikroskopowe zapalenie jelita grubego, niewydolność wątroby, żółtaczka, zespół Stevensa-Johnsona, obrzęk naczynioruchowy, szczękościsk, nieprawidłowy zapach moczu.

Bardzo rzadko: zapalenie naczyń skóry.

Przerwanie stosowania duloksetyny często powoduje wystąpienie objawów odstawiennych takich jak: nudności i (lub) wymioty, drżenie, bóle głowy, drażliwość, biegunka, nadmierna potliwość i zawroty głowy spowodowane zaburzeniami błędnika, zawroty głowy, zaburzenia czucia, zaburzenia snu, zmęczenie, senność, pobudzenie lub niepokój.

Należy unikać potencjalnie niebezpiecznych czynności, takich jak prowadzenie pojazdów czy obsługiwanie maszyn w przypadku wystąpienia sedacji lub zawrotów głowy.

Preparat można stosować u kobiet w ciąży tylko wtedy, gdy potencjalne korzyści przewyższają potencjalne zagrożenie dla płodu.

To jest lek. Dla bezpieczeństwa stosuj go zgodnie z ulotką dołączoną do opakowania. Zwróć uwagę na przeciwwskazania. W przypadku wątpliwości skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą.

Kategoria

Zdrowie

Producent

Stosowanie

Preparat stosowany jest w leczeniu:- dużych zaburzeń depresyjnych- bólu w obwodowej neuropatii cukrzycowej- zaburzeń lękowych uogólnionych. Lek jest wskazany tylko dla osób dorosłych.

Działanie

Rejestracja

Produkt leczniczy

Brak komentarzy

W celu zadania pytania o produkt prosimy o wysłanie wiadomości e-mail na adres [email protected]. Dziękujemy