- Zdrowie
- Uroda
- Mama i dziecko
-
Sprzęt medyczny
Sprzęt medyczny
- Art higieniczne
- Zestawy
Encortolon tabl. 5 mg 20 tabl.
Skład
1 tabletka zawiera 5 mg prednizolonu. Preparat zawiera również laktozę.
Wskazania
Preparat stosowany jest w leczeniu:
- zaburzeń endokrynologicznych: niewydolność kory nadnerczy pierwotna i wtórna, zespół nadnerczowo-płciowy (leczenie stosuje się w celu zahamowania wirylizacji spowodowanej nadmiernym wytwarzaniem androgenów w nadnerczach wskutek niedoboru enzymu w syntezie glikokortykoidów i mineralokortykoidów, niewystarczającej produkcji tych hormonów i pobudzania kory nadnerczy przez hormony przysadki, zaleca się podawanie sodu, u niektórych pacjentów może być konieczne także podawanie mineralokortykoidów), ostra niewydolność kory nadnerczy, nieropne zapalenie tarczycy, hiperkalcemia związana z chorobą nowotworową.
- chorób hematologicznych: niedokrwistość hemolityczna nabyta (autoimmunologiczna), niedokrwistość aplastyczna wrodzona, niedokrwistość wskutek wybiórczej hipoplazji układu czerwonokrwinkowego, małopłytkowość wtórna u dorosłych, idiopatyczna plamica małopłytkowa (choroba Werlhofa) u dorosłych.
- kolagenozy w okresach zaostrzenia lub w niektórych przypadkach jako leczenie podtrzymujące: ostre gośćcowe zapalenie mięśnia sercowego, toczeń rumieniowaty układowy.
- chorób dermatologicznych: złuszczające zapalenie skóry, opryszczkowe pęcherzowe zapalenie skóry, ciężkie łojotokowe zapalenie skóry, ciężkie zapalne choroby skóry, ciężki rumień wielopostaciowy (zespół Stevensa-Johnsona), kontaktowe zapalenie skóry, atopowe zapalenie skóry, ziarniniak grzybiasty, pęcherzyca, ciężka łuszczyca.
- chorób alergicznych o ciężkim przebiegu, opornych na inne metody leczenia: choroba posurowicza, reakcje nadwrażliwości na leki, całoroczny lub sezonowy alergiczny nieżyt nosa.
- chorób przewodu pokarmowego w okresach zaostrzenia (długotrwałe leczenie jest niewskazane): wrzodziejące zapalenie okrężnicy, choroba Leśniowskiego-Crohna.
- chorób neurologicznych: stwardnienie rozsiane w okresach zaostrzenia.
- chorób nowotworowych (z równoczesnym leczeniem przeciwnowotworowym lub paliatywnym): białaczki i chłoniaki u dorosłych, białaczka ostra lub przewlekła.
- zespołu nerczycowego - glikokortykosteroidy wskazane są w celu wywołania diurezy lub uzyskania remisji w przypadku białkomoczu w zespole nerczycowym idiopatycznym bez mocznicy lub w celu poprawy czynności nerek u pacjentów z toczniem rumieniowatym; w idiopatycznym zespole nerczycowym długotrwałe leczenie może być konieczne w celu zapobieżenia częstym nawrotom.
- chorób reumatycznych (jako leczenie wspomagające w stanach zaostrzenia): zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa, łuszczycowe zapalenie stawów, reumatoidalne zapalenie stawów, młodzieńcze reumatoidalne zapalenie stawów (w przypadkach opornych na inne metody leczenia).
- niereumatycznych chorób układu kostno-stawowego: ostre dnawe zapalenie stawów, pourazowe zapalenie kości i stawów, zapalenie błony maziowej u pacjentów z zapaleniem kości i stawów, ostre i podostre zapalenie kaletki maziowej.
- chorób oka (ciężkie ostre i przewlekłe procesy zapalne): zapalenie tęczówki, zapalenie tęczówki i ciała rzęskowego, zapalenie naczyniówki i siatkówki, rozlane zapalenie błony naczyniowej tylnego odcinka oka, zapalenie nerwu wzrokowego, współczulne zapalenie naczyniówki, zapalenie przedniego odcinka oka, alergiczne zapalenie spojówek, zapalenie rogówki (nie związane z zakażeniem wirusem opryszczki lub zakażeniem grzybiczym), alergiczne owrzodzenie brzeżne rogówki.
- chorób takich jak: gruźlicze zapalenie opon mózgowych z blokiem podpajęczynówkowym (jednocześnie z leczeniem przeciwgruźliczym), włośnica z zajęciem mięśnia sercowego lub układu nerwowego.
- chorób układu oddechowego: beryloza, zespół Lofflera, zachłystowe zapalenie płuc, objawowa sarkoidoza, piorunująca lub rozsiana gruźlica płuc (z jednoczesnym leczeniem przeciwgruźliczym), astma oskrzelowa.
Działanie
Prednizolon jest syntetycznym glikokortykosteroidem. Wykazuje silne działanie przeciwzapalne - hamuje rozwój objawów zapalenia, nie wpływając na jego przyczynę. Hamuje gromadzenie się makrofagów, leukocytów i innych komórek w rejonie ogniska zapalnego. Hamuje także fagocytozę, uwalnianie enzymów lizosomalnych, syntezę i uwalnianie chemicznych mediatorów zapalenia. Powoduje zahamowanie lokalizacji makrofagów, zmniejszenie rozszerzalności i przepuszczalności naczyń włosowatych, zmniejszenie przylegania leukocytów do endotelium kapilar. Prowadzi to do zahamowania migracji leukocytów jak i tworzenia obrzęków. Nasila syntezę lipomoduliny, inhibitora fosfolipazy A2 uwalniającej kwas arachidonowy z błony fosfolipidowej, z jednoczesnym hamowaniem jego syntezy. Lek zmniejsza liczbę limfocytów T, monocytów, granulocytów kwasochłonnych, przyłączanie się immunoglobulin do receptorów na powierzchni komórek oraz hamuje syntezę lub uwalnianie interleukin poprzez zmniejszenie blastogenezy limfocytów T i zmniejszenie nasilenia wczesnej odpowiedzi immunologicznej. Może także hamować przechodzenie kompleksów immunologicznych przez błony podstawne i zmniejszać stężenie składników dopełniacza i immunoglobulin. Prednizolon poprzez działanie na cewkę dalszą nasila wchłanianie zwrotne sodu, wydalanie potasu i jonów wodorowych oraz retencję wody. W mniejszym stopniu wpływa na wydalanie wody i elektrolitów przez jelito grube, gruczoły potowe i ślinowe. Prednizolon hamuje wydzielanie ACTH przez przysadkę, co prowadzi do zmniejszenia wytwarzania kortykosteroidów i androgenów w korze nadnerczy. Rozwój niewydolności kory nadnerczy i czas powrotu jej funkcji zależy przede wszystkim od okresu leczenia i w mniejszym stopniu od dawki, pory, częstości podania leku oraz okresu półtrwania. Po długotrwałym stosowaniu dużych dawek czynność nadnerczy może powrócić po około 1 roku, a u niektórych pacjentów nigdy. Preparat nasila katabolizm białek i indukuje enzymy biorące udział w metabolizmie aminokwasów. Hamuje syntezę i powoduje zwiększenie degradacji białek w tkance łącznej, limfoidalnej, mięśniowej i skórze. Długotrwałe stosowanie leku może spowodować zanik tych tkanek. Prednizolon zwiększa dostępność glukozy, poprzez indukcję enzymów glukoneogenezy w wątrobie, pobudzenie katabolizmu białek i zmniejszenia zużycia glukozy w tkankach obwodowych. Prowadzi to do zwiększenia oporności na insulinę, zwiększonego gromadzenia glikogenu w wątrobie i zwiększenia stężenia glukozy we krwi. Lek nasila lipolizę i mobilizuje kwasy tłuszczowe z tkanki tłuszczowej, co zwiększa stężenie kwasów tłuszczowych w osoczu. Po długotrwałym leczeniu może dojść do nieprawidłowej redystrybucji tłuszczu. Prednizolon upośledza tworzenie kości i nasila ich resorpcję. Obniża stężenie wapnia w osoczu, co prowadzi do wtórnej nadczynności przytarczyc i jednoczesnej stymulacji osteoklastów i zahamowania osteoblastów. Może to doprowadzić do zahamowania wzrostu kości u dzieci i młodzieży oraz rozwoju osteoporozy w każdym wieku. Prednizolon nasila działanie endo- i egzogennych amin katecholowych. Dostępność biologiczna prednizolonu wynosi 70-90%. Największe stężenie leku w osoczu występuje w ciągu 1-2 h. Czas działania wynosi 1,25-1,5 dnia. Prednizolon wiąże się z białkami osocza. Metabolizowany jest głównie w wątrobie, w mniejszym stopniu w nerkach, a wydalany z moczem w postaci nieaktywnych metabolitów oraz w niewielkiej ilości jako niezmieniony prednizolon. Do mleka kobiecego wydziela się mniej niż 1% dawki prednizolonu.
Dawkowanie
Dawkę leku należy ustalić indywidualnie, w zależności od rodzaju choroby i odpowiedzi na leczenie. Po uzyskaniu oczekiwanego efektu terapii powinno się stopniowo zmniejszać dawki do najmniejszej skutecznej dawki. Zaleca się podawanie leku zgodnie z rytmem dobowym, na ogół raz na dobę, w godzinach rannych (w niektórych przypadkach może być konieczne częstsze podawanie prednizolonu).
Dorośli:
- 5-60 mg na dobę, maksymalnie do 250 mg na dobę
- stwardnienie rozsiane w okresach zaostrzenia - 200 mg na dobę przez 7 dni, następnie 80 mg na dobę przez 1 miesiąc.
Dzieci:
- 0,14-2 mg/kg mc. na dobę w 3 lub 4 dawkach podzielonych.
Lek należy podawać w trakcie posiłku. Tabletki nie należy dzielić.
Przeciwwskazania
Nie należy podawać leku w przypadku:
- nadwrażliwości na prednizolon lub na którąkolwiek substancję pomocniczą
- układowego zakażenia grzybiczego
- zakażenia okulistycznego - zakażenie herpes simplex, ze względu na ryzyko perforacji rogówki.
Działania niepożądane:
Ryzyko działań niepożądanych dotyczy przede wszystkim pacjentów, którzy stosują lek długotrwale.
Częstość nieznana: ujawnienie cukrzycy, zwiększone zapotrzebowanie na insulinę i doustne leki hipoglikemizujące u pacjentów z jawną cukrzycą, hirsutyzm; ujemny bilans azotowy, hiiperglikemia, glukozuria, zwiększenie ciśnienia wewnątrzczaszkowego z tarczą zastoinową, drgawki, zawroty głowy, ból głowy, nieostre widzenie, zaćma podtorebkowa tylna, wzrost ciśnienia śródgałkowego, jaskra, wytrzeszcz, zespoły zakrzepowo-zatorowe; rozstępy skórne, trądzik, utrudnione gojenie ran, wybroczyny i wylewy krwawe, rumień, nasilone pocenie, alergiczne zapalenie skóry, pokrzywka, obrzęk naczynioruchowy; twardzinowy przełom nerkowy, osłabienie mięśni, miopatia steroidowa, utrata masy mięśniowej, osteoporoza, kompresyjne złamania kręgosłupa, aseptyczna martwica głowy kości udowej i ramiennej, patologiczne złamania kości długich, reakcje anafilaktyczne i nadwrażliwość, retencja sodu, retencja płynów, zastoinowa niewydolność krążenia, utrata potasu, nadciśnienie, zasadowica hipokaliemiczna, objawy odstawienne, wtórna niedoczynność kory nadnerczy i przysadki, zespół Cushinga, zahamowanie wzrostu u dzieci, zaburzenia cyklu miesiączkowego, zmniejszona tolerancja węglowodanów, zwiększenie masy ciała, zwiększone łaknienie; zaburzenia psychiczne, owrzodzenie żołądka i jelit i ich następstwa, perforacje jelita grubego lub cienkiego, zapalenie trzustki, wzdęcia, wrzodziejące zapalenie przełyku, zaburzenia trawienia, nudności, złe samopoczucie, zaburzenia snu.
Niektóre działania niepożądane (drgawki, ból i zawroty głowy, niewyraźne lub podwójne widzenie, zaburzenia psychiczne) mogą zaburzać sprawność psychomotoryczną oraz zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.
Stosowanie kortykosteroidów u kobiet w ciąży jest dopuszczalne tylko wtedy, gdy korzyść ze stosowania leku przeważa nad potencjalnym zagrożeniem dla płodu.
Ze względu na zawartość laktozy, leku nie należy stosować u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy Lapp lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy.
Krótkotrwałe stosowanie prednizolonu, podobnie jak innych kortykosteroidów, tylko wyjątkowo prowadzi do działań niepożądanych. Ryzyko działań niepożądanych dotyczy przede wszystkim pacjentów otrzymujących prednizolon długotrwale. Częstość nieznana: wtórna niedoczynność kory nadnerczy i przysadki (u pacjentów leczonych dawkami >5 mg na dobę; szczególnie w sytuacjach stresowych, jak choroba, uraz, zabieg operacyjny), zespół Cushinga, zahamowanie wzrostu u dzieci, zaburzenia cyklu miesiączkowego, zmniejszona tolerancja węglowodanów, ujawnienie cukrzycy, zwiększone zapotrzebowanie na insulinę i doustne leki hipoglikemizujące u pacjentów z jawną cukrzycą, hirsutyzm; ujemny bilans azotowy - w związku z nasilaniem katabolizmu białek, podczas długotrwałego leczenia może być wskazana większa podaż białka w pokarmie; hiperglikemia, glukozuria, zwiększenie masy ciała, zwiększone łaknienie; zaburzenia psychiczne (najczęściej w ciągu pierwszych 2 tyg. leczenia) - objawy schizofrenii, manii lub majaczenie (najbardziej podatne na wystąpienie objawów są kobiety i pacjenci z toczniem rumieniowatym) - w razie wystąpienia psychozy lub depresji należy, jeśli to możliwe, zmniejszyć dawkę lub odstawić prednizolon, w razie potrzeby można stosować fenotiazynę lub związki litu, nie stosować TLPD, ponieważ mogą nasilać zaburzenia psychiczne wywołane przez glikokortykosteroidy; zwiększenie ciśnienia wewnątrzczaszkowego z tarczą zastoinową (guz mózgu rzekomy - najczęściej u dzieci, zwykle po zbyt szybkim zmniejszeniu dawki, objawami są bóle głowy, niewyraźne lub podwójne widzenie), drgawki, zawroty głowy, ból głowy; nieostre widzenie, zaćma podtorebkowa tylna (2,5 do 60% pacjentów, najczęściej a według wielu doniesień tylko u dzieci; może cofnąć się po zaprzestaniu leczenia lub konieczne może być leczenie chirurgiczne), wzrost ciśnienia śródgałkowego, jaskra (zwykle po leczeniu trwającym co najmniej 1 rok), wytrzeszcz; zespoły zakrzepowo-zatorowe; owrzodzenie żołądka i jelit i ich następstwa (perforacje, krwawienia), perforacje jelita grubego lub cienkiego (szczególnie u pacjentów ze stanem zapalnym w obrębie jelit), zapalenie trzustki, wzdęcia, wrzodziejące zapalenie przełyku, zaburzenia trawienia, nudności - podawanie prednizonu w czasie posiłku może zmniejszyć zaburzenia trawienia i podrażnienie przewodu pokarmowego; rozstępy skórne, trądzik, utrudnione gojenie ran, wybroczyny i wylewy krwawe, rumień, nasilone pocenie, alergiczne zapalenie skóry, pokrzywka, obrzęk naczynioruchowy; twardzinowy przełom nerkowy (największe ryzyko u pacjentów z uogólnioną postacią twardziny układowej, ryzyko jest najmniejsze u pacjentów z ograniczoną postacią twardziny układowej i z młodzieńczą postacią twardziny układowej), osłabienie mięśni, miopatia steroidowa (częściej występuje u kobiet; zwykle rozpoczyna się od mięśni obręczy biodrowej i rozszerza się na proksymalne mięśnie barku i ramienia; rzadko dotyczy mięśni oddechowych), utrata masy mięśniowej - w przypadku wystąpienia miopatii steroidowej, jeśli nie można odstawić glikokortykosteroidu, zastąpienie go innym lekiem może złagodzić objawy; osteoporoza, kompresyjne złamania kręgosłupa, aseptyczna martwica głowy kości udowej i ramiennej, patologiczne złamania kości długich - ryzyko osteoporozy związane z długotrwałym stosowaniem glikokortykosteroidów można zmniejszyć podając wapń i witaminę D lub stosując odpowiednie ćwiczenia fizyczne; reakcje anafilaktyczne i nadwrażliwość, złe samopoczucie, zaburzenia snu, retencja sodu, retencja płynów, zastoinowa niewydolność krążenia, utrata potasu, nadciśnienie, zasadowica hipokaliemiczna, objawy odstawienne (m.in. gorączka, ból mięśni i stawów, złe samopoczucie) - w celu zmniejszenia niektórych objawów zespołu odstawienia glikokortykosteroidów (bez zahamowania osi podwzgórze-przysadka-nadnercza) można podać kwas acetylosalicylowy lub inne NLPZ.
To jest lek. Dla bezpieczeństwa stosuj go zgodnie z ulotką dołączoną do opakowania. Zwróć uwagę na przeciwwskazania. W przypadku wątpliwości skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą.
Kategoria
Stosowanie
Działanie
Rejestracja
W celu zadania pytania o produkt prosimy o wysłanie wiadomości e-mail na adres [email protected]. Dziękujemy
Odbiór osobisty w aptece
Profesjonalna obsługa
Szybka wysyłka
Legalnie działająca apteka
Płatność online lub za pobraniem
Informacje
Pomoc
Inne
