1 tabletka zawiera 0,15 mg dezogestrelu i 0,03 mg etynyloestradiolu. Preparat zawiera także laktozę.
Jest to antykoncepcja doustna. Preparat można stosować tylko wtedy, gdy oceni się ryzyko wystąpienia żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej w odniesieniu do innych złożonych hormonalnych środków antykoncepcyjnych.
Estmar to złożony doustny środek antykoncepcyjny. Działanie leku oparte jest na hamowaniu owulacji i wpływ na wydzielinę szyjki macicy. Dezogestrel jest szybko, całkowiecie wchłaniany i ulega przemianie do etonogestrelu. Stężenie maksymalnie w osoczu osiąga po 1,5 h. Biodostępność wynosi 62–81%. Etonogestrel wiąże się z białkami osocza, głównie z albuminami i SHBG. Tylko 2-4% stężenia leku we krwi występuje w postaci niezwiązanej, 40-70% wiąże się specyficznie z SHBG. Indukowane przez etynyloestradiol zwiększenie stężenia SHBG wpływa na dystrybucję w obrębie białek surowicy krwi powodując zwiększenie frakcji związanej z SHBG i zmniejszenie frakcji związanej z albuminami. Etonogestrel jest całkowicie metabolizowany w wyniku przemian metabolicznych charakterystycznych dla związków steroidowych. Dezogestrel i jego metabolity wydalane są z moczem i żółcią w stosunku 6:4. Etynyloestradiol jest szybko i całkowicie wchłaniany, po 1-2h osiąga stężenie maksymalne w osoczu. Biodostępność wynosi 60%. Etynyloestradiol w znacznym stopniu wiąże się z albuminami surowicy krwi (ok. 98,5%) i powoduje zwiększenie stężenia SHBG w osoczu. Etynyloestradiol podlega przedsystemowemu sprzęganiu w błonie śluzowej jelita cienkiego, jak i w wątrobie. Ta substancja czynna jest głównie metabolizowana na drodze hydroksylacji pierścienia aromatycznego, jednak powstaje również wiele metabolitów hydroksylowanych i metylowanych, występujących w postaci wolnej oraz związanej z kwasem glukuronowym i siarkowym. Metabolity etynyloestradiolu wydalane są z moczem i żółcią w stosunku 4:6.
Lek należy przyjmować codziennie, o stałej porze, w kolejności wskazanej na opakowaniu, popijając niewielką ilością płynu. Kolejne opakowanie tabletek powinno się rozpocząć po 7-dniowej przerwie, w trakcie której zwykle pojawia się krwawienie z odstawienia (zwykle 2-3 dni po przyjęciu ostatniej tabletki).
Brak antykoncepcji hormonalnej w ostatnim miesiącu: przyjmowanie tabletek należy rozpocząć w 1. dniu cyklu (tj. w 1. dniu krwawienia miesięcznego) albo między 2. a 5. dniem cyklu. Podczas pierwszego cyklu zaleca się przez pierwszych 7 dni jednoczesne stosowanie mechanicznej metody antykoncepcji.
Zmiana ze złożonego hormonalnego środka antykoncepcyjnego (system terapeutyczny dopochwowy lub system transdermalny, tabletki złożone): kobieta powinna rozpocząć stosowanie preparatu, następnego dnia po przyjęciu ostatniej tabletki wcześniej stosowanego środka antykoncepcyjnego, ale nie później niż następnego dnia po zakończeniu przerwy w przyjmowaniu tabletek lub po przyjęciu tabletek placebo poprzedniego złożonego preparatu antykoncepcyjnego. W przypadku stosowania terapeutycznego systemu dopochwowego lub systemu transdermalnego należy zacząć przyjmować preparat w dniu usunięcia systemu, ale nie później niż w dniu, w którym należałoby zastosować kolejny system.
Zmiana ze środka zawierającego wyłącznie progestagen (tabletka, wstrzyknięcie, implant) lub systemu terapeutycznego domacicznego uwalniającego progestagen: pacjentka może w dowolnym dniu przejść ze stosowania tabletek zawierających wyłącznie progestagen. We wszystkich tych przypadkach zaleca się stosowanie mechanicznej metody antykoncepcji przez pierwszych 7 dni przyjmowania tabletek.
Po poronieniu w I trymestrze ciąży: można rozpocząć przyjmowanie tabletek od razu po poronieniu. Nie jest konieczne wówczas stosowanie dodatkowych metod antykoncepcyjnych.
Po porodzie lub po poronieniu w II trymestrze ciąży: pacjentka powinna rozpocząć stosowanie preparatu między 21. a 28. dniem po porodzie lub po poronieniu w II trymestrze ciąży. Jeżeli kobieta rozpoczyna przyjmowanie leku później, wówczas powinna stosować dodatkowo mechaniczne metody antykoncepcji w ciągu pierwszych 7 dni przyjmowania tabletek. Jeżeli doszło już do stosunku to wtedy przed rozpoczęciem stosowania środka antykoncepcyjnego należy wykluczyć ciążę lub odczekać do pierwszego krwawienia miesiączkowego.
Postępowanie w przypadku pominięcia tabletek
Jeśli od czasu planowego przyjęcia tabletki upłynęło mniej niż 12 h, to ochrona antykoncepcyjna nie ulega zmniejszeniu. Kobieta powinna przyjąć pominiętą tabletkę jak najszybciej, a kolejne tabletki należy zażyć o zwykłej porze. Natomiast jeśli minęło więcej niż 12 h, ochrona antykoncepcyjna może być zmniejszona.
W przypadku pominięcia tabletki w 1. tyg.: pacjentka powinna jak najszybciej zażyć ostatnią zapomnianą tabletkę, nawet jeśli oznacza to przyjęcie 2 tabl. jednocześnie. Kolejne tabletki należy przyjmować o zwykłej porze. Przez kolejne 7 dni należy też dodatkowo stosować mechaniczną metodę antykoncepcji, np. prezerwatywę.
W przypadku pominięcia tabletki w 2. tyg.: kobieta powinna jak najszybciej przyjąć ostatnią zapomnianą tabletkę, nawet jeśli oznacza to przyjęcie 2 tabl. jednocześnie. Kolejne tabletki należy przyjmować o zwykłej porze. Jeżeli w ciągu 7 dni poprzedzających pominięcie pierwszej tabletki pacjentka przyjmowała tabletki prawidłowo, nie jest konieczne stosowanie dodatkowych środków antykoncepcyjnych.
W przypadku pominięcia tabletki w 3. tyg.: Ze względu na zbliżanie się 7-dniowej przerwy w przyjmowaniu tabletek istnieje ryzyko obniżonej skuteczności antykoncepcyjnej. Istnieją dwie medoty rozwiązania:
1. Pacjentka powinna przyjąć pominiętą tabletkę nawet jeżeli oznacza to jednoczesne przyjęcie 2 tabletek na raz. Kolejne tabletki należy przyjmować o zwykłej porze. Po zakończeniu przyjmowania tabletek z aktualnego opakowania należy rozpocząć przyjmowanie tabletek z kolejnego blistra (bez robienia przerwy).
2. Można również zalecić kobiecie zaprzestanie przyjmowania tabletek z bieżącego opakowania. Pacjentka powinna wówczas zastosować przerwę w przyjmowaniu tabletek trwającą maksymalnie 7 dni. Po zakończeniu tego okresu należy rozpocząć przyjmowanie tabletek z nowego blistra.
Zalecenia w przypadku zaburzeń żołądkowo-jelitowych
Należy zastosować wówczas dodatkowe metody antykoncepcyjne (gdyż wchłanianie leku może być niecałkowite). Jeśli wymioty pojawią się w ciągu 3-4 h po przyjęciu tabletki lub w przypadku ciężkiej lub długotrwałej biegunki, należy jak najszybciej przyjąć nową tabletkę.
Postępowanie w celu opóźnienia krwawienia z odstawienia
W takim przypadku należy rozpocząć przyjmowanie tabletek z następnego blistra bez robienia przerwy pomiędzy opakowaniami.
Nie należy stosować leku w przypadku:
- nadwrażliwości na substancje czynne lub którąkolwiek substancję pomocniczą
- jednoczesnego stosowania leków zawierających ombitaswir/parytaprewir/rytonawir i dasabuwir
- występowania lub ryzyka tętniczych zaburzeń zakrzepowo-zatorowych: tętnicze zaburzenia zakrzepowo-zatorowe - czynne (np. zawał mięśnia sercowego) lub objawy prodromalne (np. dławica piersiowa); choroby naczyń mózgowych - czynny udar, przebyty udar lub objawy prodromalne w wywiadzie (np. przemijający napad niedokrwienny); migrena z ogniskowymi objawami neurologicznymi w wywiadzie
- występowania lub ryzyka żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej: żylna choroba zakrzepowo-zatorowa - czynna (leczona lekami przeciwzakrzepowymi) lub przebyta żylna choroba zakrzepowo-zatorowa
- występowania obecnie lub w przeszłości nowotworów wątroby (łagodnych lub złośliwych)
- występującej obecnie lub w wywiadzie ciężkiej choroby wątroby
- występującego obecnie lub w wywiadzie zapalenia trzustki
- kobiet w ciąży
- niezdiagnozowanego krwawienia z dróg rodnych
- rozrostu endometrium
- podejrzenia nowotworu złośliwego zależnego od steroidowych hormonów płciowych (np. nowotworu narządów płciowych lub nowotworu piersi).
Działania niepożądane:
Często: nieregularne krwawienia, zwiększenie masy ciała, obniżenie nastroju, zmiany nastroju, ból piersi, bolesność piersi, ból głowy, nudności, ból brzucha.
Niezbyt często: migrena, wymioty, wysypka, pokrzywka, powiększenie piersi, zatrzymanie płynów w organizmie, biegunka, zmniejszenie popędu płciowego.
Rzadko: żylna choroba zakrzepowo-zatorowa, tętnicze zaburzenia zakrzepowo-zatorowe, upławy, nadwrażliwość, zwiększenie popędu płciowego, nietolerancja soczewek kontaktowych, zmniejszenie masy ciała, wydzielina z piersi, rumień guzowaty, rumień wielopostaciowy.
U pacjentek, które stosują złożone hormonalne środki antykoncepcyjne istnieje większe ryzyko zakrzepicy żył i tętnic oraz zdarzeń zakrzepowo-zatorowych, w tym zawału serca, zakrzepicy żylnej oraz zatorowości płucnej, udaru, przemijającego napadu niedokrwiennego.
Lek nie ma wpływu na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.
Preparat zawiera laktozę, dlatego nie powinien być stosowany przez kobiety z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, brakiem laktazy lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy.
To jest lek. Dla bezpieczeństwa stosuj go zgodnie z ulotką dołączoną do opakowania. Zwróć uwagę na przeciwwskazania. W przypadku wątpliwości skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą.
Kategoria
Stosowanie
Działanie
Rejestracja
W celu zadania pytania o produkt prosimy o wysłanie wiadomości e-mail na adres [email protected]. Dziękujemy
Odbiór osobisty w aptece
Profesjonalna obsługa
Szybka wysyłka
Legalnie działająca apteka
Płatność online lub za pobraniem
Informacje
Pomoc
Inne
© 2024 wapteka.pl - Wszystkie prawa zastrzeżone.
Born in Dotandspot.pl