- Zdrowie
- Uroda
- Mama i dziecko
-
Sprzęt medyczny
Sprzęt medyczny
- Art higieniczne
- Zestawy
Faxigen XL 75 mg kaps.o prz.uwal.twarde 0,075 g 28 kaps. (4 blist.po 7 szt.)
Skład
1 kapsułka o przedłużonym uwalnianiu zawiera 75 mg wenlafaksyny w postaci chlorowodorku.
Wskazania
Preparat stosowany jest w:
- leczeniu epizodów dużej depresji
- zapobieganiu nawrotom epizodów dużej depresji
- zespole lęku uogólnionego
- fobii społecznej
- lęku napadowym z agorafobią lub bez agorafobii.
Działanie
Jest to preparat przeciwdepresyjny. Mechanizm działania tego preparatu polega na wzmocnieniu aktywności neurotransmisyjnej w obrębie ośrodkowego układu nerwowego. Substancja czynna zawarta w preparacie i jej główny metabolit - O-demetylowenlafaksyna (ODV) są silnymi inhibitorami wychwytu zwrotnego serotoniny i noradrenaliny. Ponadto wenlafaksyna jest słabym inhibitorem wychwytu zwrotnego dopaminy. Poza działaniem przeciwdepresyjnym wykazuje też działanie przeciwlękowe. Wenlafaksyna dobrze wchłania się z przewodu pokarmowego i ulega efektowi pierwszego przejścia w wątrobie. Maksymalne stężenia wenlafaksyny i ODV w osoczu występują odpowiednio po: 6 ±1,5 h i 8,8 ±2,2 h. Stężenia wenlafaksyny i ODV w stanie stacjonarnym w osoczu osiągane są po 3 dniach. Wenlafaksyna i ODV wykazują kinetykę liniową w zakresie dawek 75-450 mg/dobę. Wenlafaksyna podlega intensywnemu metabolizmowi w wątrobie, przede wszystkim przez CYP2D6 do głównego metabolitu - ODV (O-demetylowenlafaksyna). Wenlafaksyna i ODV wiążą się z białkami osocza odpowiednio w 27% i 30%. Wenlafaksyna i jej metabolity wydalane są głównie przez nerki. Pokarm nie wpływa istotnie na wchłanianie i metabolizm wenlafaksyny.
Dawkowanie
Epizody dużej depresji: dawka początkowa to 75 mg raz dziennie. Jeśli brak jest efektów leczenia, dawkę można zwiększać aż do dawki maksymalnej, wynoszącej 375 mg na dobę. Dawki należy zwiększać w odstępach czasu co około 2 tyg. lub dłuższych, a minimalny odstęp czasu przed kolejnym zwiększeniem dawki nie może być krótszy niż 4 dni. Leczenie farmakologiczne powinno trwać przez co najmniej 6 miesięcy.
Zespół lęku uogólnionego: dawka początkowa to 75 mg na dobę. W przypadku braku odpowiedniego efektu dawkę tę można zwiększyć w odstępach czasu 2- tygodniowych lub dłuższych do maksymalnej dawki 225 mg. Leczenie powinno trwać kilka miesięcy lub dłużej.
Fobia społeczna: zalecana dawka wynosi 75 mg na dobę. U chorych, którzy nie zareagują na dawkę 75 mg, dawkę tę można zwiększać stopniowo do maksymalnie 225 mg. Leczenie powinno trwać kilka miesięcy lub dłużej.
Lęk napadowy: leczenie należy rozpocząć od dawki 37,5 mg dziennie stosowanej przez pierwsze 7 dni a następnie dawkę należy zwiększyć do 75 mg dziennie. U chorych, u których brak jest efektów leczenia dawkę tę można zwiększyć, stopniowo do maksymalnej dawki 225 mg. W przypadku tej choroby leczenie może trwać kilka miesięcy lub dłużej.
W przypadku pacjentów z upośledzeniem czynności nerek lub wątroby zaleca się ostrożność (w leczeniu mogą być konieczne mniejsze dawki wenlafaksyny).
U chorych z ciężką niewydolnością nerek (CCr <30 ml/min) lub chorych hemodializowanych dawkę należy zmniejszyć o 50%.
Kapsułki o przedłużonym uwalnianiu zaleca się przyjmować codziennie podczas posiłku mniej więcej o tej samej porze. Należy połykać je w całości, nie wolno ich dzielić, kruszyć, żuć ani rozpuszczać.
Przeciwwskazania
Nie należy podawać leku:
- w przypadku nadwrażliwości na wenlafaksynę lub pozostałe składniki preparatu
- jednocześnie z inhibitorem monoaminooksydazy (MAO) ani w ciągu 14 dni od odstawienia inhibitora MAO. Między odstawieniem wenlafaksyny a włączeniem inhibitora MAO należy zachować odstęp 7 dni.
Działania niepożądane:
Bardzo często: ból i zawroty głowy, sedacja, nudności, zaparcie, nadmierne pocenie się (w tym poty nocne), bezsenność, suchość w jamie ustnej.
Często: stan splątania, depersonalizacja, anorgazmia, nerwowość, obniżone libido, pobudzenie psychoruchowe, akatyzja, drżenie, parestezje, zaburzenia smaku, zaburzenia widzenia, szumy uszne, tachykardia, kołatanie serca, ziewanie, wymioty, biegunka, wysypka, świąd, hipertonia, problemy z oddawaniem moczu, zaburzenia erekcji, zaburzenia ejakulacji, astenia, zmęczenie, dreszcze, zmniejszenie masy ciała, zwiększenie masy ciała, zwiększenie stężenia cholesterolu we krwi, zmniejszenie łaknienia, nietypowe sny, uderzenia gorąca, zaburzenia krwawienia miesiączkowego związane z nasileniem krwawienia lub nasileniem nieregularnego krwawienia, nadciśnienie tętnicze, duszność,.
Niezbyt często: uczucie oderwania od rzeczywistości, zaburzenia orgazmu (kobiety), apatia, bruksizm, omdlenia, skurcze miokloniczne mięśni, zaburzenia koordynacji, dyskineza, niedociśnienie ortostatyczne, niedociśnienie, nieprawidłowe wyniki badań czynności wątroby, wybroczyny, obrzęk naczynioruchowy, reakcje nadwrażliwości na światło, nietrzymanie moczu, mania, hipomania, omamy, zaburzenia równowagi, krwawienie z przewodu pokarmowego, pokrzywka, łysienie.
Rzadko: niedokrwistość aplastyczna, neutropenia, pancytopenia, reakcje anafilaktyczne, hiponatremia, delirium, złośliwy zespół neuroleptyczny (NMS), zespół serotoninowy, drgawki, dystonia, jaskra z zamkniętym kątem przesączania, torsade de pointes, wydłużenie odstępu QT, śródmiąższowa choroba płuc, eozynofilia płucna, zapalenie trzustki, zapalenie wątroby, rumień wielopostaciowy, martwica toksyczno-rozpływna naskórka, rabdomioliza, agranulocytoza, zespół nieprawidłowego wydzielania hormonu antydiuretycznego (SIADH), częstoskurcz komorowy, migotanie komór, zespół Stevensa-Johnsona.
Bardzo rzadko: zwiększenie stężenia prolaktyny we krwi, krwawienie z błony śluzowej, przedłużony czas krwawienia, trombocytopenia, dyskineza późna.
Częstość nieznana: zachowania samobójcze, zawroty głowy pochodzenia błędnikowego, myśli samobójcze, agresja.
U dzieci i młodzieży w szczególności obserwowano następujące działania niepożądane: pobudzenie, niestrawność, wybroczyny, krwawienie z nosa, bóle mięśni, ból brzucha.
Przerwanie leczenia wenlafaksyną (zwłaszcza nagłe) zwykle prowadzi do wystąpienia objawów odstawiennych takich jak: zaburzenia czucia (w tym parestezje), pobudzenie lub niepokój, nudności i (lub) wymioty, drżenia, zawroty głowy pochodzenia błędnikowego, ból głowy i objawy grypopodobne, zawroty głowy, zaburzenia snu (w tym bezsenność lub koszmary senne).
Wenlafaksyna może być stosowana przez kobiety w ciąży badz karmiące piersią jedynie w przypadku, gdy spodziewane korzyści z leczenia przeważają nad ewentualnym ryzykiem.
To jest lek. Dla bezpieczeństwa stosuj go zgodnie z ulotką dołączoną do opakowania. Zwróć uwagę na przeciwwskazania. W przypadku wątpliwości skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą.
Kategoria
Stosowanie
Działanie
Rejestracja
W celu zadania pytania o produkt prosimy o wysłanie wiadomości e-mail na adres [email protected]. Dziękujemy
Odbiór osobisty w aptece
Profesjonalna obsługa
Szybka wysyłka
Legalnie działająca apteka
Płatność online lub za pobraniem
Informacje
Pomoc
Inne
