1 ampułka (1 ml) zawiera 20 mg dekanonianu cis(Z)-flupentiksolu.
Preparat stosowany jest w leczeniu:
- podtrzymującym schizofrenii i innych psychoz, zwłaszcza z takimi objawami, jak urojenia, omamy i zaburzenia myślenia, którym towarzyszy utrata energii, apatia, depresja i wycofanie.
Preparat wykazuje silne działanie przeciwpsychotyczne, blokuje receptory dopaminergiczne oraz receptory 5-HT. Flulopentiksol wykazuje silne powinowactwo do receptorów α1-adrenergicznych, dopaminergicznych D1 i D2, oraz 5-HT2, a nie wykazuje powinowactwa do cholinergicznych receptorów muskarynowych. Wykazuje słabe powinowactwo do receptorów histaminowych H1, nie działa blokująco na receptory α2-adrenergiczne. W małych i średnich dawkach (do 100 mg/2 tyg.) nie wykazuje działania uspokajającego (ten efekt występuje przy stosowaniu większych dawek). Maksymalne stężenie we krwi po podaniu domięśniowym występuje w ciągu 3-7 dni. Wiąże się z białkami osocza w 99%. Metabolizowany jest w wątrobie (metabolity pozbawione są aktywności neuroleptycznej). Lek wydalany jest z kałem, a w małej ilości z moczem.
Dawkowanie ustala się indywidualnie dla każdego pacjenta. W leczeniu podtrzymującym stosowane są dawki 20-40 mg co 2-4 tyg. (czasami stosuje się większe dawki lub krótszy odstęp między wstrzyknięciami).
Pacjentom, którzy wymagają uspokojenia polekowego nie zaleca się podawania preparatu w dawce 20 mg/ml.
W przypadku zmiany leczenia z podawanego doustnie flupentyksolu na leczenie podtrzymujące dekanonianem flupentyksolu należy postępować według poniższego schematu:
x mg na dobę flupentiksolu podawanego doustnie odpowiada 4x mg dekanonianu flupentiksolu co 2 tygodnie
lub
8x mg dekanonianu flupentiksolu co 4 tygodnie
W pierwszym tygodniu od rozpoczęcia domięśniowego podawania preparatu, należy kontynuować podawanie preparatu doustnie, stopniowo zmniejszając jego dawkę.
Osoby podeszłym wieku powinni otrzymywać dawki w dolnej granicy zakresu dawkowania.
U pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby należy zachować ostrożność podczas doboru dawki i jeśli to możliwe, oznaczać stężenia dekanonianu flupentiksolu we krwi..
Nie należy podawać leku w przypadku:
- nadwrażliwości na flupentiksol lub pozostałe składniki preparatu
- zmniejszonego poziomu świadomości bez względu na etiologię (np. zatrucie alkoholem, barbituranami lub opiatami)
- zapaści krążeniowej
- śpiączki.
Działania niepożądane (najczęściej występują na początku leczenia, a ich nasilenie i częstość występowania na ogół ulegają zmniejszeniu podczas leczenia):
Bardzo często: akatyzja, suchość błony śluzowej jamy ustnej, senność, hiperkinezja, hipokinezja.
Często: drżenie, dystonia, ból głowy, zawroty głowy, nieprawidłowe widzenie, duszność, ślinotok, zaparcia, wymioty, niestrawność, biegunka, nasilone pocenie się, świąd, ból mięśni, zwiększenie łaknienia, zwiększenie masy ciała, astenia, depresja, nerwowość, pobudzenie, zmniejszenie popędu płciowego, tachykardia, kołatanie serca, zaburzenia akomodacji, zaburzenia oddawania moczu, zatrzymanie moczu, zmęczenie, bezsenność.
Niezbyt często: zaburzenia mowy, drgawki, napad przymusowego patrzenia z rotacją gałek ocznych, ból brzucha, nudności, wysypka, nadwrażliwość na światło, sztywność mięśni, zmniejszenie łaknienia, niedociśnienie, uderzenie gorąca, reakcja w miejscu podania, zaburzenia wzwodu, zaburzenia wytrysku, stany splątania, dyskinezy późne, dyskineza, parkinsonizm, wzdęcia z oddawaniem wiatrów, zapalenie skóry, nieprawidłowe wyniki testów czynnościowych wątroby.
Rzadko: trombocytopenia, neutropenia, leukopenia, agranulocytoza, hiperprolaktynemia, hiperglikemia, nadwrażliwość, reakcja anafilaktyczna, ginekomastia, mlekotok, brak miesiączki, wydłużenie odstępu QT (w EKG), zaburzona tolerancja glukozy.
Bardzo rzadko: żółtaczka, żylna choroba zatorowo-zakrzepowa (w tym przypadki zatorowości płucnej i zakrzepicy żył głębokich), złośliwy zespół neuroleptyczny.
Nagłe odstawienie leku może prowadzić do wystąpienia objawów odstawiennych takich jak: brak łaknienia, biegunka, pocenie się, bóle mięśniowe, parestezje, pobudzenie, niepokój i lęk, nudności, wymioty, wodnisty wyciek z nosa, bezsenność.
Kobiety w ciąży mogą stosować lek jedynie w przypadku, gdy przewidywane korzyści dla matki przewyższają potencjalne ryzyko dla płodu.
To jest lek. Dla bezpieczeństwa stosuj go zgodnie z ulotką dołączoną do opakowania. Zwróć uwagę na przeciwwskazania. W przypadku wątpliwości skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą.
Kategoria
Stosowanie
Działanie
Rejestracja
W celu zadania pytania o produkt prosimy o wysłanie wiadomości e-mail na adres [email protected]. Dziękujemy
Odbiór osobisty w aptece
Profesjonalna obsługa
Szybka wysyłka
Legalnie działająca apteka
Płatność online lub za pobraniem
Informacje
Pomoc
Inne
© 2024 wapteka.pl - Wszystkie prawa zastrzeżone.
Born in Dotandspot.pl