1 tabletka powlekana zawiera 850 mg chlorowodorku metforminy.
Lek wskazany jest w:
- leczeniu cukrzycy typu 2, zwłaszcza u chorych z nadwagą, gdy za pomocą ściśle przestrzeganej diety i ćwiczeń fizycznych nie można uzyskać właściwej kontroli glikemii. Preparat u dorosłych może być stosowany w monoterapii i w skojarzeniu z innymi doustnymi lekami przeciwcukrzycowymi lub insuliną. Natomiast w przypadku dzieci powyżej 10 lat i młodzieży lek ten podawany jest w monoterapii lub w skojarzeniu z insuliną
- stanie przedcukrzycowym: nieprawidłowa glikemia na czczo (IFG) i (lub) nieprawidłowa tolerancja glukozy (IGT), gdy mimo diety i ćwiczeń fizycznych nie można uzyskać właściwej kontroli glikemii.
Metformina jest doustnym lekiem przeciwcukrzycowym z grupy pochodnych biguanidu, zmniejszającym stężenie glukozy w osoczu zarówno na czczo, jak i po posiłku. Nie pobudza wydzielania insuliny i tym samym nie powoduje hipoglikemii.
Metformina działa prawdopodobnie na drodze trzech mechanizmów:
- zmniejsza wytwarzanie glukozy w wątrobie poprzez hamowanie glukoneogenezy i glikogenolizy
- w mięśniach poprzez zwiększenie wrażliwości komórek na insulinę, wzmaga obwodowy wychwyt glukozy i jej zużycie
- opóźnia wchłanianie glukozy w jelitach
Metformina nasila wewnątrzkomórkową syntezę glikogenu oraz zwiększa zdolności transportowe białek odpowiedzialnych za transport glukozy przez błonę komórkową. Korzystnie wpływa na metabolizm lipidów, zmniejszając stężenie cholesterolu całkowitego, triglicerydów i frakcji LDL.
Biodostępność wynosi 50-60%. Ok. 2,5 h po podaniu występuje maksymalne stężenie we krwi. Pokarm zmniejsza i w niewielkim stopniu opóźnia wchłanianie leku. Metformina przenika do erytrocytów. T0,5 wynosi ok. 6,5 h. Wydalana jest w postaci niezmienionej z moczem, ok. 20-30% dawki z kałem. W przypadku zaburzeń czynności nerek wydalanie metforminy zmniejsza się, co prowadzi do zwiększenia jej stężenia w osoczu.
Leczenie cukrzycy typu 2. zwłaszcza u chorych z nadwagą, gdy mimo diety i ćwiczeń fizycznych nie można uzyskać właściwej kontroli glikemii.
Dorośli z prawidłową czynnością nerek (GFR ≥90 ml/min). Monoterapia lub leczenie skojarzone z innymi doustnymi lekami przeciwcukrzycowymi: zwykle dawka początkowa wynosi 500-850 mg 2-3 razy na dobę podczas lub po posiłku (po 10-15 dniach należy ustalić dawkę na podstawie stężenia glukozy we krwi), Maksymalna dawka dobowa to 3 g w 3 dawkach podzielonych. Leczenie skojarzone z insuliną: dawka początkowa wynosi 500-850 mg 2-3 razy na dobę, dawkę insuliny ustala się na podstawie wyników badania stężenia glukozy we krwi.
Ponieważ metformina wydalana jest przez nerki, przed rozpoczęciem leczenia należy oznaczyć klirens kreatyniny i następnie regularnie go kontrolować:
- u pacjentów z prawidłową czynnością nerek przynajmniej raz w roku
- u chorych, u których klirens kreatyniny jest bliski dolnej granicy normy oraz u osób w podeszłym wieku przynajmniej dwa do czterech razy w ciągu roku.
Pacjenci z GFR 60-89 ml/min: całkowita maksymalna dawka dobowa 3000 mg w 2-3 dawkach podzielonych; GFR 45-59 ml/min: całkowita maksymalna dawka dobowa 2000 mg w 2-3 dawkach podzielonych; GFR 30-44 ml/min: całkowita maksymalna dawka dobowa 1000 mg w 2-3 dawkach podzielonych; w przypadku GFR <30 ml/min - metformina jest przeciwwskazana.
Młodzież i dzieci powyżej 10 lat. Monoterapia lub leczenie skojarzone z insuliną: zwykle dawka początkowa wynosi 500-850 mg raz na dobę podczas lub po posiłku (po 10-15 dniach należy ustalić ostateczną dawkę na podstawie stężenia glukozy we krwi). Maksymalna dawka dobowa wynosi 2 g w 2 lub 3 dawkach podzielonych.
Stan przedcukrzycowy: nieprawidłowa glikemia na czczo (IFG) i (lub) nieprawidłowa tolerancja glukozy (IGT). Zwykle dawka początkowa wynosi 500 mg (1 tabl. 500 mg lub 1/2 tabl. 1000 mg) na dobę. W zależności od efektów terapii dawkę można zwiększać do 1700 mg na dobę, podawanej w dawkach podzielonych.
Nie powinno się zażywać leku w przypadku:
- nadwrażliwości na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą
- ostrych stanów, które mogą prowadzić do zaburzeń czynności nerek, takie jak: odwodnienie, ciężkie zakażenie, wstrząs
- ostrych i przewlekłych chorób, które mogą spowodować ostre niedotlenienie tkanek, takie jak: świeżo przebyty zawał mięśnia sercowego, wstrząs, niewydolność serca lub niewydolność oddechowa
- stanu przedśpiączkowego w cukrzycy
- ostrej kwasicy metabolicznej (takiej jak kwasica mleczanowa, cukrzycowa kwasica ketonowa)
- niewydolności wątroby, ostrego zatrucia alkoholem, alkoholizmu
- ciężkiej niewydolności nerek (GRF <30 ml/min)
Działania niepożądane:
Bardzo często: zaburzenia żołądkowo-jelitowe, takie jak wymioty, nudności, utrata apetytu, ból brzucha, biegunka (najczęściej na początku leczenia i w większości przypadków ustępują samoistnie; aby im zapobiec, zaleca się podawanie metforminy 2 lub 3 razy na dobę, w czasie posiłków lub bezpośrednio po posiłku).
Często: zaburzenia smaku.
Bardzo rzadko: nieprawidłowe wyniki testów wątrobowych lub zapalenie wątroby ustępujące po odstawieniu metforminy, zmniejszenie wchłaniania witaminy B12 i zmniejszenie jej stężenia w surowicy u pacjentów stosujących długotrwale metforminę, kwasica mleczanowa, reakcje skórne (takie jak rumień, świąd, pokrzywka).
Kwasica mleczanowa jest rzadko występującym, ale ciężkim powikłaniem metabolicznym, mogącym wystąpić w wyniku kumulacji metforminy. Charakteryzuje się występowaniem duszności, bólami brzucha oraz hipotermią, a następnie śpiączką.
Podawanie metforminy należy przerwać na 48h przed planowanym zabiegiem chirurgicznym ze znieczuleniem ogólnym, rdzeniowym albo zewnątrzoponowym. Leczenie można wznowić nie wcześniej niż po 48h po zabiegu i odzyskaniu zdolności przyjmowania pokarmów oraz po stwierdzeniu prawidłowej czynności nerek.
Podczas leczenia pacjenci powinni przestrzegać zaleceń diety cukrzycowej, a w przypadku osób z nadwagą również kontynuować dietę niskokaloryczną.
Metformina stosowana w monoterapii nie wywołuje hipoglikemii w związku z czym nie ma wpływu na zdolność prowadzenia pojazdów lub obsługę maszyn. Jednak w przypadku jednoczesnego stosowania metforminy z innymi preparatami przeciwcukrzycowymi istnieje możliwość wystąpienia hipoglikemii (o czym należy poinformować pacjenta).
U kobiet z cukrzycą planujących ciążę lub będących w ciąży nie należy stosować chlorowodorku metforminy, tylko insulinę (w celu utrzymania stężeń glukozy we krwi jak najbardziej zbliżonych do wartości prawidłowych, pozwalających zmniejszyć ryzyko wad rozwojowych płodu).
To jest lek. Dla bezpieczeństwa stosuj go zgodnie z ulotką dołączoną do opakowania. Zwróć uwagę na przeciwwskazania. W przypadku wątpliwości skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą.
Kategoria
Stosowanie
Działanie
Rejestracja
W celu zadania pytania o produkt prosimy o wysłanie wiadomości e-mail na adres [email protected]. Dziękujemy
Odbiór osobisty w aptece
Profesjonalna obsługa
Szybka wysyłka
Legalnie działająca apteka
Płatność online lub za pobraniem
Informacje
Pomoc
Inne
© 2024 wapteka.pl - Wszystkie prawa zastrzeżone.
Born in Dotandspot.pl