1 tabletka powlekana zawiera 100 mg losartanu potasu i 25 mg hydrochlorotiazydu. Tabletki zawierają również laktozę.
Preparat wskazany jest w:
- leczeniu pierwotnego nadciśnienia tętniczego u pacjentów, u których ciśnienie krwi nie jest wystarczająco kontrolowane podczas leczenia tylko losartanem lub tylko hydrochlorotiazydem.
Preparat zawiera dwie substancje czynne:
- losartan i jego aktywny metabolit (kwas karboksylowy), które blokują efekty działania angiotensyny II niezależnie od pochodzenia lub drogi jej syntezy. Losartan nie pobudza i nie blokuje innych receptorów hormonalnych ani kanałów jonowych, które są istotne dla regulacji w układzie krążenia. Po podaniu doustnym dobrze wchłania się z przewodu pokarmowego. Około 14% dawki losartanu jest przekształcane w czynny metabolit. Biodostępność losartanu wynosi około 33%. Maksymalne stężenie we krwi występuje po około 1 h, a jego aktywnego metabolitu po 3-4 h. Losartan i jego metabolity wydalane są z moczem (35%) i z kałem (58%).
- hydrochlorotiazyd, który jest tiazydowym lekiem moczopędnym. Zwiększa wydalanie sodu i chlorków. Działanie diuretyczne hydrochlorotiazydu powoduje zmniejszenie objętości osocza, zwiększenie aktywności reniny w osoczu, zwiększenie wydzielania aldosteronu i zwiększenie wydalania potasu z moczem. Działanie moczopędne hydrochlorotiazydu po podaniu doustnym rozpoczyna się do 2 h. Stężenie maksymalne występuje po około 4 h i trwa 6-12 h. Działanie przeciwnadciśnieniowe utrzymuje się do 24 h. Hydrochlorotiazyd nie jest metabolizowany w organizmie, wydalany jest z moczem.
Dawka podtrzymująca wynosi zwykle 50 mg losartanu potasowego i 12,5 mg hydrochlorotiazydu (50/12,5 mg) raz na dobę.
W przypadku pacjentów, u których brak jest efektów leczenia, dawkę można zwiększyć do 100 mg losartanu potasowego i 25 mg hydrochlorotiazydu (100/25 mg) raz na dobę. Działanie przeciwnadciśnieniowe uzyskuje się w ciągu 3-4 tyg. od rozpoczęcia leczenia. Lek w dawce 100/12,5 mg przeznaczony jest dla tych osób, którym zwiększono dawkę losartanu potasowego do 100 mg i które wymagają dodatkowej kontroli ciśnienia tętniczego krwi. Preparat można stosować jednocześnie z innymi lekami przeciwnadciśnieniowymi.
Nie ma konieczności dostosowania dawki dla pacjentów z umiarkowanymi zaburzeniami czynności nerek (CCr 30-50 ml/min) oraz u osób w podeszłym wieku.
Nie należy podawać leku chorym z ciężką niewydolnością nerek (CCr <30 ml/min) oraz pacjentom hemodializowanym.
Nie powinno się również stosować preparatu, u chorych z ciężką niewydolnością wątroby.
Tabletki można przyjmować niezależnie od posiłków, popijając szklanką wody.
Nie należy podawać leku w przypadku:
- nadwrażliwości na losartan, hydrochlorotiazyd, inne pochodne sulfonamidów lub którąkolwiek substancję pomocniczą
- ciężkich zaburzeń czynności wątroby, zastoju żółci oraz zaburzeń, które powodują niedrożność dróg żółciowych
- ciężkich zaburzeń czynności nerek (klirens kreatyniny <30 ml/min)
- bezmoczu
- opornej na leczenie hipokaliemii, hiponatremii, hiperkalcemii i objawowej hiperurykemii
- jednoczesnego stosowania z aliskirenem u pacjentów z cukrzycą lub z zaburzeniami czynności nerek (GFR < 60 ml/min/1,73 m2)
- kobiet w II i III trymestrze ciąży.
Działania niepożądane:
Losartan
Często: nudności, biegunka, osłabienie, ból w klatce piersiowej, skurcz mięśni, ból pleców, ból nóg, ból mięśni, ból głowy, zawroty głowy, bezsenność, kaszel, zakażenie górnych dróg oddechowych, przekrwienie błony śluzowej nosa, hiperkaliemia, niewielkie zmniejszenie hematokrytu i stężenia hemoglobiny, hipoglikemia, ból brzucha, niestrawność, zaburzenia czynności nerek, niewydolność nerek, zapalenie zatok, zaburzenia zatok.
Niezbyt często: plamica Henocha-Schonleina, hemoliza, niedociśnienie, dławica piersiowa, incydenty naczyniowo-mózgowe, zawał mięśnia sercowego, kołatanie serca, arytmie, zawroty głowy pochodzenia błędnikowego, niewyraźne widzenie, pieczenie/kłucie w oku, zapalenie spojówek, zaparcie, ból zębów, wzdęcia, nieżyt żołądka, wymioty, gorączka, dna moczanowa, ból kończyn górnych, obrzęk stawów, sztywność, ból stawów, zapalenie stawów, ból biodra, fibromialgia, osłabienie mięśni, nerwowość, parestezje, neuropatia obwodowa, drżenie, migrena, zaburzenia lękowe, zaburzenia paniczne, dezorientacja, depresja, niezwykłe sny, zaburzenia pamięci, częste oddawanie moczu, zmniejszenie libido, impotencja, dyskomfort w gardle, zapalenie gardła, duszność, zapalenie oskrzeli, krwawienie z nosa, zapalenie błony śluzowej nosa, przekrwienie dróg oddechowych, łysienie, zapalenie skóry, rumień, uderzenia gorąca z zaczerwienieniem, uczulenie na światło, świąd, wysypka, pokrzywka, zapalenie naczyń, nieznaczne zwiększenie stężenie mocznika i kreatyniny we krwi, niedokrwistość, ból za mostkiem, suchość w jamie ustnej, , ból mięśniowo-stawowy, ból kolana, ból barku, zmniejszenie ostrości widzenia, zapalenie krtani, zaburzenia snu, senność, oddawanie moczu w nocy, jadłowstręt, brak możliwości wydalania kału, zakażenie dróg moczowych, suchość skóry, wylewy krwawe, niedociśnienie ortostatyczne, obrzęk twarzy, omdlenie, niepokój, potliwość, szum w uszach.
Rzadko: obrzęk naczynioruchowy, pokrzywka, nadwrażliwość.
Bardzo rzadko: zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych i stężenia bilirubiny.
Częstość nieznana: zapalenie trzustki, objawy grypopodobne, zaburzenia czynności wątroby, rabdomioliza, niedociśnienie ortostatyczne zależne od dawki, hiponatremia, małopłytkowość, złe samopoczucie, zaburzenia smaku.
Hydrochlorotiazyd
Często: ból głowy.
Niezbyt często: niedokrwistość aplastyczna, niedokrwistość hemolityczna, leukopenia, plamica, trombocytopenia, jadłowstręt, bezsenność, przemijające niewyraźne widzenie, widzenie na żółto, martwicze zapalenie naczyń, zapalenie ślinianki, skurcze, nudności, wymioty, biegunka, żółtaczka, zapalenie trzustki, nadwrażliwość na światło, pokrzywka, toksyczna nekroliza naskórka, skurcze mięśni, cukromocz, śródmiąższowe zapalenie nerek, zaburzenia czynności nerek, niewydolność nerek, gorączka, zawroty głowy, agranulocytoza, hiperglikemia, hiperurykemia, hipokaliemia, hiponatremia, zaparcia, zaburzenia oddechowe, podrażnienie żołądka.
Rzadko: reakcje anafilaktyczne.
Częstość nieznana: skórna postać tocznia rumieniowatego.
Podczas prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn należy wziąć pod uwagę możliwość wystąpienia zawrotów głowy lub senności, zwłaszcza na początku leczenia i podczas zwiększania dawki.
Ze względu na zawartość laktozy, preparatu nie należy stosować u pacjentów z nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy typu Lapp lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy.
To jest lek. Dla bezpieczeństwa stosuj go zgodnie z ulotką dołączoną do opakowania. Zwróć uwagę na przeciwwskazania. W przypadku wątpliwości skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą.
Kategoria
Stosowanie
Działanie
Rejestracja
W celu zadania pytania o produkt prosimy o wysłanie wiadomości e-mail na adres [email protected]. Dziękujemy
Odbiór osobisty w aptece
Profesjonalna obsługa
Szybka wysyłka
Legalnie działająca apteka
Płatność online lub za pobraniem
Informacje
Pomoc
Inne
© 2024 wapteka.pl - Wszystkie prawa zastrzeżone.
Born in Dotandspot.pl