1 tabletka powlekana zawiera 25 mg azatiopryny. Tabletki zawierają również laktozę.
Preparat stosowany jest:
- w skojarzeniu z glikokortykosteroidami i (lub) innymi lekami immunosupresyjnymi oraz metodami leczenia w celu wydłużenia czasu przeżycia przeszczepianych narządów, takich jak nerki, serce i wątroba oraz zmniejszenia dawek glikokortykosteroidów u pacjentów po przeszczepieniu nerek
- w leczeniu umiarkowanych do ciężkich zapalnych chorób jelit (choroba Leśniowskiego-Crohna lub wrzodziejące zapalenie jelita grubego) u chorych, u których wymagane jest leczenie kortykosteroidami, u pacjentów, którzy nie tolerują leczenia kortykosteroidami lub u osób, u których choroba jest oporna na leczenie z zastosowaniem innego standardowego leczenia podstawowego
- w monoterapii lub, częściej, w skojarzeniu z glikokortykosteroidami i (lub) innymi lekami w następujących chorobach: toczeń rumieniowaty układowy, ciężkie reumatoidalne zapalenie stawów, autoimmunologiczne przewlekle aktywne zapalenie wątroby, przewlekła samoistna plamica małopłytkowa oporna na leczenie, zapalenie skórno-mięśniowe/zapalenie wielomięśniowe, pęcherzyca zwykła, guzkowe zapalenie tętnic, autoimmunologiczna niedokrwistość hemolityczna.
Imuran to lek immunosupresyjny (pochodna imidazolowa 6-merkaptopuryny). Mechanizm działania polega na uwolnieniu 6-merkaptopuryny, która działa jako antymetabolit puryn. Dochodzi do zahamowania licznych szlaków biosyntezy kwasów nukleinowych, a w efekcie do zapobiegania proliferacji komórek uczestniczących w wyznaczaniu i nasilaniu odpowiedzi immunologicznej. Substancja czynna zawarta w leku jest dobrze wchłaniana w górnym odcinku przewodu pokarmowego. Azatiopryna szybko ulega rozkładowi do 6-merkaptopuryny i pochodnej metylonitroimidazolowej. Wydalana jest przede wszystkim w moczu, w postaci kwasu 6-tiomoczowego, tylko niewielka część podanej dawki wydalana jest w moczu w postaci niezmienionej.
Przeszczepianie narządów u dorosłych i dzieci: w pierwszym dniu można podać dawkę do 5 mg/kg mc. na dobę. Zaleca się dawkę podtrzymującą w zakresie 1-4 mg/kg mc. na dobę (dawkę należy dostosować w zależności od klinicznego stanu pacjenta i tolerancji hematologicznej). Ze względu na niebezpieczeństwo odrzucenia przeszczepu leczenie należy kontynuować bez przerwy, nawet jeśli konieczne są tylko małe dawki.
Inne wskazania u dorosłych i dzieci: zwykle dawka początkowa to 1-3 mg/kg mc. na dobę. Po wystąpieniu wyraźnego działania leczniczego, należy rozważyć zmniejszenie dawki podtrzymującej do możliwie najmniejszej.
Pacjentów w podeszłym wieku oraz osoby z niewydolnością nerek i (lub) wątroby należy monitorować.
Dzieci z nadwagą mogą wymagać większych dawek i z tego powodu zalecane jest ścisłe monitorowanie ich reakcji na leczenie.
Osoby z wrodzoną małą aktywnością S-metylotransferazy tiopuryny (TPMT) lub jej brakiem zazwyczaj wymagają znacznego zmniejszenia dawki.
Azatiopryna może być przyjmowana z jedzeniem lub na pusty żołądek, ale pacjenci powinni stosować jedną metodę przyjmowania leku. Tabletek nie należy popijać mlekiem lub produktami mlecznymi.
Nie należy podawać leku w przypadku:
- nadwrażliwości na azatioprynę, którąkolwiek substancję pomocniczą lub na 6-merkaptopurynę.
Działania niepożądane:
Bardzo często: zahamowanie czynności szpiku kostnego, leukopenia, zakażenia wirusowe, grzybicze i bakteryjne u pacjentów po transplantacjach otrzymujących azatioprynę w połączeniu z innymi lekami immunosupresyjnymi.
Często: małopłytkowość, nudności.
Niezbyt często: niedokrwistość, reakcje nadwrażliwości, zapalenie trzustki, zastój żółci, zakażenia wirusowe, grzybicze i bakteryjne w populacji pozostałych pacjentów, nieprawidłowe wyniki badań czynności wątroby.
Rzadko: nowotwory skóry, mięsaki, rak szyjki macicy in situ, agranulocytoza, pancytopenia, niedokrwistość aplastyczna, hipoplazja układu czerwonokrwinkowego, perforacja jelit u pacjentów po przeszczepach, ciężka biegunka u pacjentów z chorobą zapalną jelit, uszkodzenie wątroby zagrażające życiu, łysienie, nowotwory, w tym zaburzenia limfoproliferacyjne, ostra białaczka szpikowa i mielodysplazja, niedokrwistość megaloblastyczna, zapalenie jelita grubego i uchyłków.
Bardzo rzadko: zespół Stevensa-Johnsona i toksyczno-rozpływna martwica naskórka, przemijające śródmiąższowe zapalenie płuc, przypadki PML powiązanej z wirusem JC po zastosowaniu azatiopryny w skojarzeniu z innymi lekami immunosupresyjnymi.
Częstość nieznana: zespół Sweeta (ciężka gorączkowa dermatoza neutrofilowa), nadwrażliwość na światło, hepatospleniczny chłoniak T-komórkowy.
Nie należy rozpoczynać leczenia preparatem pacjentek w ciąży lub kamiących piersią bez wnikliwego oszacowania korzyści i ryzyka wynikających z leczenia.
Ze względu na zawartość laktozy lek nie powinien być stosowany przez pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, brakiem laktazy lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy.
To jest lek. Dla bezpieczeństwa stosuj go zgodnie z ulotką dołączoną do opakowania. Zwróć uwagę na przeciwwskazania. W przypadku wątpliwości skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą.
Kategoria
Stosowanie
Działanie
Rejestracja
W celu zadania pytania o produkt prosimy o wysłanie wiadomości e-mail na adres [email protected]. Dziękujemy
Odbiór osobisty w aptece
Profesjonalna obsługa
Szybka wysyłka
Legalnie działająca apteka
Płatność online lub za pobraniem
Informacje
Pomoc
Inne
© 2024 wapteka.pl - Wszystkie prawa zastrzeżone.
Born in Dotandspot.pl