1 wstrzykiwacz (3 ml) SoloStar zawiera 300 j. insuliny glargine.
Preparat stosowany jest w leczeniu cukrzycy u dorosłych, młodzieży i dzieci w wieku od 2 lat i starszych.
Jest to długo działający analog insuliny ludzkiej, który charakteryzuje się słabą rozpuszczalnością w obojętnym pH, natomiast jest całkowicie rozpuszczalny w kwaśnym pH roztworu do wstrzykiwań (pH 4). W wyniku wstrzyknięcia do tkanki podskórnej kwaśny roztwór jest neutralizowany, powstaje mikroprecypitat, z którego uwalniane są w sposób ciągły małe ilości insuliny glargine. Preparat zmniejsza stężenie glukozy krwi poprzez pobudzenie obwodowego zużycia glukozy (głównie przez mięśnie szkieletowe i tkankę tłuszczową) oraz poprzez hamowanie wytwarzania glukozy w wątrobie. Insulina nasila syntezę białek, hamuje lipolizę w komórkach tłuszczowych i hamuje proteolizę białek. Po wstrzyknięciu insuliny glargine raz na dobę, stan równowagi stężeń uzyskuje się po 2-4 dniach od podania pierwszej dawki.
Preparat powinien być przyjmowany raz na dobę o dowolnej, ale zawsze o tej samej porze. U chorych z cukrzycą typu 2 lek można stosować również w skojarzeniu z doustnymi lekami przeciwcukrzycowymi.
U pacjentów z zaburzeniem czynności nerek lub wątroby oraz osób w podeszłym wieku zapotrzebowanie na insulinę może być mniejsze.
Preparat podaje się podskórnie. Insuliny nie należy podawać dożylnie, gdyż może to spowodować wystąpienie ciężkiej hipoglikemii. Leku nie wolno mieszać z innymi preparatami insuliny ani rozcieńczać.
Preparat nie jest wskazany w przypadku:
- nadwrażliwości na substancję czynną lub którąkolwiek substancję pomocniczą.
Działania niepożądane:
Bardzo często: hipoglikemia.
Często: odczyny w miejscu wstrzyknięcia (zaczerwienienie, ból, świąd, pokrzywka, obrzęk, stan zapalny), lipohypertrofia.
Niezbyt często: lipoatrofia.
Rzadko: zaburzenia widzenia, retinopatia, obrzęki, reakcje alergiczne.
Bardzo rzadko: bóle mięśniowe, zaburzenie smaku.
Częstość nieznana: amyloidoza skórna.
Należy zachować ostrożność stosując preparat u kobiet w ciąży.
Zdolność do koncentracji i szybkość reakcji pacjentów może ulec zaburzeniu w wyniku hipoglikemii lub hiperglikemii, dlatego też należy zachować ostrożność podczas prowadzenia pojazdu oraz obsługi maszyn.
Do substancji, które mogą nasilać działanie hipoglikemizujące insuliny i zwiększać ryzyko wystąpienia hipoglikemii, powodując konieczność zmiany dawki należą: fibraty, fluoksetyna, inhibitory MAO, pentoksyfilina, propoksyfen, salicylany i sulfonamidy, doustne leki przeciwcukrzycowe, dyzopiramid, inhibitory ACE.
Natomiast do leków, które mogą zmniejszać działanie hipoglikemizujące insuliny należą: diazoksyd, leki moczopędne, glukagon, izoniazyd, somatotropina, sympatykomimetyki, hormony tarczycy, inhibitory proteazy, kortykosteroidy, typowe leki przeciwpsychotropowe, estrogeny i progestageny, danazol, pochodne fenotiazyny.
To jest lek. Dla bezpieczeństwa stosuj go zgodnie z ulotką dołączoną do opakowania. Zwróć uwagę na przeciwwskazania. W przypadku wątpliwości skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą.
Kategoria
Stosowanie
Działanie
Rejestracja
W celu zadania pytania o produkt prosimy o wysłanie wiadomości e-mail na adres [email protected]. Dziękujemy
Odbiór osobisty w aptece
Profesjonalna obsługa
Szybka wysyłka
Legalnie działająca apteka
Płatność online lub za pobraniem
Informacje
Pomoc
Inne
© 2024 wapteka.pl - Wszystkie prawa zastrzeżone.
Born in Dotandspot.pl