- Zdrowie
- Uroda
- Mama i dziecko
-
Sprzęt medyczny
Sprzęt medyczny
- Art higieniczne
- Zestawy
Ivabradine Anpharm tabl.powl. 5 mg 56 tabl. (blistry)
Skład
1 tabletka powlekana zawiera 5 mg iwabradyny w postaci chlorowodorku. Preparat zawiera również laktozę.
Wskazania
Preparat stosowany jest w leczeniu:
- objawowym przewlekłej stabilnej dławicy piersiowej u dorosłych z chorobą niedokrwienną serca, z prawidłowym rytmem zatokowym oraz z częstością akcji serca ≥70 uderzeń/min. Lek przeznaczony jest dla dorosłych z nietolerancją lub z przeciwwskazaniem do stosowania β-adrenolityków lub w skojarzeniu z β-adrenolitykami u pacjentów niewystarczająco kontrolowanych za pomocą optymalnej dawki β-adrenolityku.
- przewlekłej niewydolności serca II do IV stopnia, z zaburzeniami czynności skurczowej, u osób z rytmem zatokowym, u których częstość akcji serca wynosi ≥75 uderzeń/min, w skojarzeniu z leczeniem standardowym, w tym z β-adrenolitykiem lub gdy leczenie β-adrenolitykiem jest przeciwwskazane bądź nie jest tolerowane.
Działanie
Lek zmniejsza częstość pracy serca poprzez wybiórcze i swoiste działanie na prąd If rozrusznika serca. Substancja czynna zawarta w preparacie działa wyłącznie na węzeł zatokowy i nie ma wpływu na czas przewodnictwa w przedsionkach, węźle przedsionkowo-komorowym lub komorach serca ani na kurczliwość mięśnia sercowego lub repolaryzację komory. Podczas podawania leku stwierdzono zmniejszenie częstości pracy serca o ok. 10 uderzeń/min w spoczynku i podczas wysiłku. Ma to wpływ na zmniejszenie obciążenia serca oraz zużycia tlenu przez mięsień sercowy. Iwabradyna jest szybko i prawie całkowicie wchłaniana po podaniu doustnym. Stężenie maksymalne w osoczu występuje w po ok. 1 h od przyjęcia leku na czczo. Pokarm opóźnia wchłanianie o ok. 1 h oraz zwiększa ekspozycję na lek w osoczu o 20-30%. Iwabradyna jest w ok. 70% związana z białkami osocza, metabolizowana jest w wątrobie i w jelitach w procesie oksydacji wyłącznie poprzez cytochrom P-450 3A4 (CYP3A4). Głównym czynnym metabolitem jest pochodna N-demetylowa. Metabolity wydalane są w podobnym stopniu z kałem i z moczem, ok. 4% dawki doustnej jest wydalane w moczu w postaci niezmienionej.
Dawkowanie
Leczenie objawowe przewlekłej stabilnej dławicy piersiowej
Dawka początkowa leku nie powinna przekraczać 5 mg 2 razy na dobę u pacjentów w wieku poniżej 75 lat. Jeśli u pacjenta wciąż występują objawy, dawka początkowa jest dobrze tolerowana i gdy częstość akcji serca w spoczynku pozostaje >60 uderzeń/min, po 3-4 tyg. leczenia dawka może być zwiększona do kolejnej większej dawki u chorych otrzymujących 2,5 mg 2 razy na dobę lub 5 mg 2 razy na dobę. Dawka podtrzymująca nie powinna przekraczać 7,5 mg 2 razy na dobę. Jeśli po upływie 3 mies. nie widać efektów leczenia terapię iwabradyną należy przerwać. W przypadku gdy w czasie leczenia zmniejsza się częstość akcji serca w spoczynku <50 uderzeń/min lub pacjent odczuwa objawy związane z bradykardią, takie jak: zawroty głowy, uczucie zmęczenia lub niedociśnienie, dawkę należy stopniowo zmniejszyć do najmniejszej dawki 2,5 mg 2 razy na dobę (2 razy na dobę po pół tabl. 5 mg).
Przewlekła niewydolność serca
Leczenie można rozpocząć tylko u pacjenta ze stabilną niewydolnością serca. Zalecana dawka początkowa to 5 mg 2 razy na dobę. Po 2 tyg. leczenia dawka może być zwiększona do 7,5 mg 2 razy na dobę, jeśli częstość akcji serca w spoczynku utrzymuje się >60 uderzeń/min lub zmniejszona do 2,5 mg 2 razy na dobę (pół tabl. o mocy 5 mg 2 razy na dobę), jeśli częstość akcji serca w spoczynku utrzymuje się <50 uderzeń/min, lub w pojawiają się objawy związane z bradykardią, takie jak zawroty głowy, zmęczenie lub niedociśnienie. Terapię należy przerwać w przypadku gdy częstość akcji serca pozostaje <50 uderzeń/min lub utrzymują się objawy bradykardii.
U pacjentów ≥75 lat należy zastosować mniejszą dawkę początkową - 2,5 mg 2 razy na dobę.
Nie jest wymagana zmiana dawkowania u osób z niewydolnością nerek i CCr >15 ml/min. U chorych z CCr <15 ml/min iwabradynę należy stosować ze szczególną ostrożnością.
Nie jest wymagana zmiana dawki u pacjentów z lekkim zaburzeniem czynności wątroby.
Preparat nie powinien być podawany osobom z ciężką niewydolnością wątroby.
Tabletki należy przyjmować 2 razy na dobę, tj. 1 tabl. rano i wieczorem, podczas posiłków (tabletki można podzielić na równe dawki).
Przeciwwskazania
Nie należy podawać leku w przypadku:
- nadwrażliwości na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą
- gdy częstość pracy serca w spoczynku przed leczeniem <70 uderzeń/min
- wstrząsu kardiogennego
- świeżego zawału mięśnia sercowego
- ciężkiego niedociśnienia (<90/50 mmHg)
- ciężkiej niewydolności wątroby
- zespołu chorego węzła zatokowego
- bloku zatokowo-przedsionkowego
- niestabilnej lub ostrej niewydolności serca
- konieczności zastosowania stymulatora serca
- niestabilnej dławicy piersiowej
- bloku przedsionkowo-komorowego III°
- jednoczesnego stosowania z silnymi inhibitorami cytochromu P450 3A4, takimi jak: antybiotyki makrolidowe (klarytromycyna, erytromycyna podawana doustnie, jozamycyna, telitromycyna), azolowe pochodne przeciwgrzybicze (ketokonazol, itrakonazol), inhibitory proteazy HIV (nelfinawir, rytonawir) i nefazodon
- jednoczesnego stosowania z werapamilem lub diltiazemem, które są umiarkowanymi inhibitorami CYP3A4 zmniejszającymi częstości akcji serca
- kobiet w ciąży bądź karmiących piersią.
Działania niepożądane:
Bardzo często: zaburzenia widzenia.
Często: niewyraźne widzenie, bradykardia, dodatkowe skurcze komorowe, migotanie przedsionków, niekontrolowane ciśnienie tętnicze, ból głowy, zawroty głowy, blok przedsionkowo-komorowy I°.
Niezbyt często: zwiększone stężenie kwasu moczowego we krwi, omdlenie, podwójne widzenie, osłabione widzenie, kołatanie serca, dodatkowe skurcze nadkomorowe, wydłużenie odstępu QT w badaniu EKG, niedociśnienie, duszność, ból brzucha, obrzęk naczynioruchowy, wysypka, skurcze mięśni, zwiększone stężenie kreatyniny we krwi, astenia, zmęczenie, eozynofilia, zawroty głowy pochodzenia błędnikowego, nudności, zaparcia, biegunka.
Rzadko: pokrzywka, rumień, świąd, złe samopoczucie
Bardzo rzadko: blok przedsionkowo-komorowy II° lub III°, zespół chorego węzła zatokowego.
Lek może powodować przemijające zaburzenia widzenia. Należy brać to pod uwagę podczas prowadzenia pojazdów mechanicznych lub obsługiwania urządzeń.
Tabletki zawierają laktozę, dlatego też nie powinny być podawane pacjentom z rzadką, dziedziczną nietolerancją galaktozy, brakiem laktazy lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy.
To jest lek. Dla bezpieczeństwa stosuj go zgodnie z ulotką dołączoną do opakowania. Zwróć uwagę na przeciwwskazania. W przypadku wątpliwości skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą.
Kategoria
Stosowanie
Działanie
Rejestracja
W celu zadania pytania o produkt prosimy o wysłanie wiadomości e-mail na adres [email protected]. Dziękujemy
Odbiór osobisty w aptece
Profesjonalna obsługa
Szybka wysyłka
Legalnie działająca apteka
Płatność online lub za pobraniem
Informacje
Pomoc
Inne
