- Zdrowie
- Uroda
- Mama i dziecko
-
Sprzęt medyczny
Sprzęt medyczny
- Art higieniczne
- Zestawy
Ivabradine Anpharm tabl.powl. 7,5 mg 56 tabl. (blister)
Skład
1 tabletka powlekana zawiera 7,5 mg iwabradyny w postaci chlorowodorku. Lek zawiera także laktozę.
Wskazania
Tabletki wskazane są w leczeniu:
- przewlekłej niewydolności serca II do IV stopnia, z zaburzeniami czynności skurczowej, u osób z rytmem zatokowym, u których częstość akcji serca wynosi ≥75 uderzeń/min, w skojarzeniu z leczeniem standardowym, w tym z β-adrenolitykiem lub gdy leczenie β-adrenolitykiem jest przeciwwskazane bądź nie jest tolerowane.
- objawowym przewlekłej stabilnej dławicy piersiowej u dorosłych z chorobą niedokrwienną serca, z prawidłowym rytmem zatokowym oraz z częstością akcji serca ≥70 uderzeń/min. Preparat przeznaczony jest dla dorosłych z nietolerancją lub z przeciwwskazaniem do stosowania β-adrenolityków lub w skojarzeniu z β-adrenolitykami u pacjentów niewystarczająco kontrolowanych za pomocą optymalnej dawki β-adrenolityku.
Działanie
Preparat zmniejsza częstość pracy serca poprzez wybiórcze i swoiste działanie na prąd If rozrusznika serca. Substancja czynna zawarta w leku działa wyłącznie na węzeł zatokowy i nie ma wpływu na czas przewodnictwa w przedsionkach, węźle przedsionkowo-komorowym lub komorach serca ani na repolaryzację komory bądź na kurczliwość mięśnia sercowego. Podczas podawania preparatu w zalecanych dawkach zaobserwowano zmniejszenie częstości pracy serca o ok. 10 uderzeń/min w spoczynku i podczas wysiłku. Ma to wpływ na zmniejszenie obciążenia serca oraz zużycia tlenu przez mięsień sercowy. Po podaniu doustnym iwabradyna jest szybko i prawie całkowicie wchłaniana. Stężenie maksymalne w osoczu występuje w po ok. 1 h od przyjęcia leku na czczo. Pokarm opóźnia wchłanianie o ok. 1 h oraz zwiększa ekspozycję na lek w osoczu o 20-30%. Iwabradyna jest w ok. 70% związana z białkami osocza, metabolizowana jest w wątrobie i w jelitach w procesie oksydacji wyłącznie poprzez cytochrom P-450 3A4 (CYP3A4). Głównym czynnym metabolitem jest pochodna N-demetylowa. Metabolity wydalane są w podobnym stopniu z kałem i z moczem, ok. 4% dawki doustnej jest wydalane w moczu w postaci niezmienionej.
Dawkowanie
Przewlekła niewydolność serca
Leczenie można rozpocząć tylko u pacjenta ze stabilną niewydolnością serca. Zalecana dawka początkowa to 5 mg 2 razy na dobę. Po 2 tyg. leczenia dawka może być zwiększona do 7,5 mg 2 razy na dobę, jeśli częstość akcji serca w spoczynku utrzymuje się >60 uderzeń/min lub zmniejszona do 2,5 mg 2 razy na dobę (pół tabl. o mocy 5 mg 2 razy na dobę), jeśli częstość akcji serca w spoczynku utrzymuje się <50 uderzeń/min, lub w pojawiają się objawy związane z bradykardią, takie jak zawroty głowy, zmęczenie lub niedociśnienie. Terapię należy przerwać w przypadku gdy częstość akcji serca pozostaje <50 uderzeń/min lub utrzymują się objawy bradykardii.
Leczenie objawowe przewlekłej stabilnej dławicy piersiowej
Dawka początkowa leku nie powinna przekraczać 5 mg 2 razy na dobę u pacjentów w wieku poniżej 75 lat. Jeśli u pacjenta wciąż występują objawy, dawka początkowa jest dobrze tolerowana i gdy częstość akcji serca w spoczynku pozostaje >60 uderzeń/min, po 3-4 tyg. leczenia dawka może być zwiększona do kolejnej większej dawki u chorych otrzymujących 2,5 mg 2 razy na dobę lub 5 mg 2 razy na dobę. Dawka podtrzymująca nie powinna przekraczać 7,5 mg 2 razy na dobę. Jeśli po upływie 3 mies. nie widać efektów leczenia terapię iwabradyną należy przerwać. W przypadku gdy w czasie leczenia zmniejsza się częstość akcji serca w spoczynku <50 uderzeń/min lub pacjent odczuwa objawy związane z bradykardią, takie jak: zawroty głowy, uczucie zmęczenia lub niedociśnienie, dawkę należy stopniowo zmniejszyć do najmniejszej dawki 2,5 mg 2 razy na dobę (2 razy na dobę po pół tabl. 5 mg).
U osób starszych ≥75 lat należy zastosować mniejszą dawkę początkową - 2,5 mg 2 razy na dobę.
U pacjentów z niewydolnością nerek i CCr >15 ml/min nie jest wymagana zmiana dawkowania. U chorych z CCr <15 ml/min iwabradynę należy stosować ze szczególną ostrożnością.
Nie jest wymagana zmiana dawki u osób z lekkim zaburzeniem czynności wątroby.
Preparat nie powinien być podawany chorym z ciężką niewydolnością wątroby.
Tabletki należy przyjmować 2 razy na dobę, tj. 1 tabl. rano i wieczorem, podczas posiłków.
Przeciwwskazania
Nie należy zażywać leku w przypadku:
- nadwrażliwości na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą
- niestabilnej lub ostrej niewydolności serca
- świeżego zawału mięśnia sercowego
- ciężkiego niedociśnienia (<90/50 mmHg)
- bloku przedsionkowo-komorowego III°
- gdy częstość pracy serca w spoczynku przed leczeniem <70 uderzeń/min
- zespołu chorego węzła zatokowego
- bloku zatokowo-przedsionkowego
- ciężkiej niewydolności wątroby
- konieczności zastosowania stymulatora serca
- niestabilnej dławicy piersiowej
- kobiet w ciąży bądź karmiących piersią
- jednoczesnego stosowania z werapamilem lub diltiazemem, które są umiarkowanymi inhibitorami CYP3A4 zmniejszającymi częstości akcji serca
- jednoczesnego stosowania z silnymi inhibitorami cytochromu P450 3A4, takimi jak: antybiotyki makrolidowe (klarytromycyna, erytromycyna podawana doustnie, jozamycyna, telitromycyna), azolowe pochodne przeciwgrzybicze (ketokonazol, itrakonazol), inhibitory proteazy HIV (nelfinawir, rytonawir) i nefazodon
- wstrząsu kardiogennego.
Działania niepożądane:
Bardzo często: zaburzenia widzenia.
Często: bradykardia, dodatkowe skurcze komorowe, niekontrolowane ciśnienie tętnicze, ból głowy, zawroty głowy, blok przedsionkowo-komorowy I°, niewyraźne widzenie, migotanie przedsionków.
Niezbyt często: omdlenie, podwójne widzenie, osłabione widzenie, kołatanie serca, dodatkowe skurcze nadkomorowe, wydłużenie odstępu QT w badaniu EKG, duszność, ból brzucha, obrzęk naczynioruchowy, skurcze mięśni, astenia, zmęczenie, eozynofilia, zawroty głowy pochodzenia błędnikowego, nudności, zaparcia, biegunka, zwiększone stężenie kwasu moczowego we krwi, niedociśnienie, wysypka, zwiększone stężenie kreatyniny we krwi.
Rzadko: złe samopoczucie, rumień, świąd, pokrzywka.
Bardzo rzadko: zespół chorego węzła zatokowego, blok przedsionkowo-komorowy II° lub III°.
Podczas prowadzenia pojazdów mechanicznych lub obsługiwania urządzeń należy wziąć pod uwagę to, że preparat może powodować przemijające zaburzenia widzenia.
Tabletki zawierają laktozę, dlatego też nie powinny być podawane osobom z brakiem laktazy, zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy lub z rzadką, dziedziczną nietolerancją galaktozy.
To jest lek. Dla bezpieczeństwa stosuj go zgodnie z ulotką dołączoną do opakowania. Zwróć uwagę na przeciwwskazania. W przypadku wątpliwości skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą.
Kategoria
Stosowanie
Działanie
Rejestracja
W celu zadania pytania o produkt prosimy o wysłanie wiadomości e-mail na adres [email protected]. Dziękujemy
Odbiór osobisty w aptece
Profesjonalna obsługa
Szybka wysyłka
Legalnie działająca apteka
Płatność online lub za pobraniem
Informacje
Pomoc
Inne
